Mededeling  Het Hof in hoger beroep heeft een iets andere lijn gekozen dan de rechtbank. Voor het meest principiële feit, namelijk de schending van het raadkamergeheim, heeft het Hof mij veroordeeld tot een geldboete van 2500 euro voorwaardelijk. Dezelfde straf als door de rechtbank is opgelegd en in die zin niet verbazingwekkend. Uiteraard wordt deze uitspraak in cassatie aan het oordeel van de Hoge Raad onderworpen, omdat het gaat om een unieke zaak. Ik veronderstel dat ook het Openbaar Ministerie in cassatie was gegaan, wanneer het Hof tot vrijspraak had geoordeeld. Mooie zaak voor de Hoge Raad. De overtreding gaat terug, zoals ik al in een eerder bericht had aangegeven. Van de poging tot dwang ben ik vrijgesproken evenals van het onder 4 primair ten laste gelegde (afdreiging). Voor het onder 1 tenlastegelegde ( oplichting) ben ik veroordeeld, terwijl de rechtbank mij daarvan had vrijgesproken en mij voor de alternatieve variant (verduistering) had veroordeeld. En ook voor het onder 4 subsidiair ten lastegelegde (poging tot afdreiging) ben ik veroordeeld. Ook dat wordt zeker cassatie. Het Hof heeft mij anders dan de rechtbank geen gevangenisstraf opgelegd, ook niet in voorwaardelijke vorm, maar heeft volstaan met een taakstraf. We gaan nu vol goede […]

  De volgende berichten zijn in de maak: – Het spel en de knikkers: De schandalige veroordeling van Louis Hagemann (vrijdag 26 februari). Ook op www.crimesite.nl – De visie van de PVV op het strafrecht (maandag 29 februari) – Bonny and Clyde op de Veluwe: De merkwaardige familie Smit – Broddelwerk (boekbespreking Prof. Wagenaar)

  De telefoontap leidt een enigszins verborgen, maar geenszins sluimerend bestaan. De bevoegdheid is verankerd in artikel 126m Wetboek van Strafvordering. Zij wordt in ons land zeer vaak toegepast en is`dan ook een belangrijk opsporingsmiddel. Een middel dat diep ingrijpt op de persoonlijke levenssfeer van burgers. Burgers, omdat ook niet verdachten mogen worden afgeluisterd. De belangrijkste voorwaarden die de wet stelt zijn dat het gaat om een misdrijf waarvoor voorlopige hechtenis mogelijk is en dat een ernstige inbreuk vormt op de rechtsorde. Het gaat dus om een bevoegdheid die in beginsel uitsluitend mag worden toegepast bij de opsporing van zware misdrijven. In beginsel, omdat artikel 67 Wetboek van Strafvordering in de loop der jaren behoorlijk is uitgehold in de bijzondere wetten en verdachten zonder vaste woon- of verblijfplaats min of meer vogelvrij zijn verklaard. De bevoegdheid is toegekend aan de officier van justitie, die echter toestemming nodig heeft van de Rechter-Commissaris. Die toestemming mag ook mondeling worden gegeven en impliceert dat de Rechter-Commissaris toetst of aan de voorwaarden is voldaan. Maar die toets heeft weinig om het lijf. De Rechter-Commissaris is afhankelijk van de informatie die door politie en justitie wordt aangeleverd en geeft daardoor in de praktijk bijna altijd automatisch […]