Mr. W. Wedzinga

Over Strafrecht en nog veel meer

                                                        

15 juni 2015

Corpocratische wetgeving, grillige rechtspraak en het eindeloze gevecht van ir. Alfred Mol

Introductie en een overzicht van de belangrijkste feiten Op 8 mei 2013 schreef ik een column over de eindeloze juridische lijdensweg van ir. Alfred Mol en de daaraan (mede) ten grondslag liggende technisch-juridische incompetentie van rechters die moeten oordelen over geschillen op specifieke rechtsgebieden. Dat laatste trok mijn aandacht omdat het naar mijn overtuiging meer en meer voorkomt dat rechters moeten oordelen over zaken c.q. kwesties waarin ze totaal geen expertise hebben. Dat leidt tot eindeloze touwtrekkerij en juridische beslissingen waarop minst genomen veel valt af te dingen. Om het geheugen even op te frissen volgen hier de belangrijkste feiten. In het geval van de heer Mol ging en gaat over een civiele procedure over de overdracht van auteursrechten op software. Die software was ontwikkeld door een team van Italiaanse wetenschappers in de periode 1968-1970. Het computerprogramma droeg de naam Spyro. Dat programma omvatte belangrijke innovatieve technieken bij de verwerking van aardoliefracties. Ook wel stoomkraken genoemd. Niet uw “cup of tea” waarschijnlijk, maar we gaan het niet over scheikunde hebben, laat staan over thermisch kraken en katalytisch kraken. De wetenschappers waren werkzaam bij de Milanese universiteit Politecnico en er was geen sprake van een samenwerkingsverband of anderszins juridisch relevante relatie […]
30 mei 2014

HR: Jeugdige getuigen en de wetssytematiek

Aan het gebruik van verklaringen van getuigen  die nog geen 16 zijn, stelt de wetgever bijzondere eisen. Zij worden door de R-C niet beëdigd, maar aangemaand de waarheid te verklaren (art. 216a lid 2 Sv). En wanneer het van de verklaring  opgemaakte p-v voor het bewijs wordt gebruikt, moet dat in het vonnis in het bijzonder worden gemotiveerd. Ontbreekt die motivering, dan leidt dat tot nietigheid, zegt art. 260 lid 4. Krachtens art. 415 SV geldt art. 260 Sv ook in hoger beroep. Er kleeft kennelijk iets onbetrouwbaars aan die verklaringen. In HR 27 mei 2014, ECLI:NL:HR:2014:437 ontbrak die motivering en was de door de jeugdige getuige bij de R-C afgelegde verklaring niettemin voor het bewijs gebruikt. De zaak was heftig. De getuige zou door zijn vader zijn bedreigd en mishandeld. En zijn verklaring was nodig om tot een bewezenverklaring en veroordeling te komen omdat vader geen bekentenis had afgelegd. Want weliswaar had zijn oudere broer over de mishandeling en bedreiging een verklaring afgelegd, maar dat is niet voldoende. Die veroordeling was er dus gekomen, maar het Hof was in de fout gegaan. Een fout die rechters wel eens vaker maken. Art. 260 lid 4 Sv wordt soms over het […]
8 mei 2013

De eindeloze procedures van ir. Alfred Mol en de toenemende incompetentie van rechters op specialistische rechtsgebieden

Een en andermaal wordt er door of vanuit Den Haag getamboereerd op het feit dat een burger recht op een vlotte afdoening van zijn zaak. En een en andermaal wordt dat recht met voeten getreden. Chipshol kan er over meepraten. Na meer dan 20 jaar procederen sleept deze zaak zich nog steeds voort. Door het OM is hoger beroep ingesteld tegen de vrijspraak van de twee voormalige rechters Kalbfleisch en Westenberg die van meineed worden verdacht. En er loopt een beklagprocedure tegen het sepot van vier andere rechters, die ook bij de vermeende rechterlijke corruptie zouden zijn betrokken. Een zaak die in dit verband mijn aandacht trok is die van ir. Alfred Mol. De zaak is van een andere orde dan die van Chipshol, maar we zien deels vergelijkbare ziekelijke trekken van ons rechtssysteem terug. De traagheid, maar ook mogelijke partijdigheid en vriendjespolitiek. Anders dan in de Chipshol-zaak voert hier echter de incompetentie van rechters de boventoon. Rechters die te maken krijgen met de beoordeling van een geschil dat ze juridisch niet kunnen plaatsen. Naar mijn indruk zien we dit steeds vaker in ons land. De verzorgingsstaatgedachte heeft in Nederland steeds meer het karakter gekregen van een overheid die de burgers […]