Mr. W. Wedzinga

Over Strafrecht en nog veel meer

                                                        

4 februari 2015

Het liquidatieproces en de advocaat als getuige: opmerkingen n.a.v. verhoor Meijering

Vandaag om half tien is advocaat Meijering als getuige door de R-C gehoord. In het tv programma Pauw zei hij “het beleid dat het Openbaar Ministerie nu voert, leidt tot meer liquidaties. En daarvoor hebben wij ook aanwijzingen, bijvoorbeeld in de reeks moorden die nu in Amsterdam plaatsvindt.” Het woord “aanwijzingen” zal justitie hebben getriggerd. Het OM heeft Meijering gedagvaard om daarover nader te verklaren bij de R-C. Meijering heeft laten weten zich op zijn verschoningsrecht te beroepen en niets te zullen zeggen. Pikant detail is dat Meijering door de R-C wordt gehoord, terwijl hij in het liquidatieproces twee verdachten bijstaat. Een dubbelrol, als het ware. Een die bovendien, zo stelt Meijering, gevaarlijk is omdat in criminele kringen kan rondzingen dat hij onder een hoedje speelt met justitie. Dat lijkt me weinig waarschijnlijk, maar het dagvaarden van Meijering stelt hem aan gevaar bloot. En het lijkt bovendien bij voorbaat kansloos omdat hij zich op zijn geheimhoudingsplicht annex verschoningsrecht zal beroepen.
10 februari 2014

Grenzeloos afluisteren

Terwijl minister Plasterk zich prepareert op de Kamervragen die morgen worden gesteld over het registreren van 1,8 miljoen telefoontjes door de Nederlandse inlichtingendiensten, lees ik zojuist op teletekst dat de advocaten Knoops en Ruperti opheldering willen over het afluisteren door de MIVD en hun persoonsgegevens opvragen. Zij gaan er van uit dat vertrouwelijke gesprekken met cliënten worden afgeluisterd en willen het naadje van de kous weten. Het gaat hierbij om twee verschillende zaken. Het afluisteren van telefoongesprekken is iets anders dan het registreren van gesprekken. Bij het laatste gaat het om het verzamelen van gegevens. Wie heeft met wie gebeld. Maar in beide gevallen is de privacy van burgers in het geding. In het ene geval misschien meer dan in het andere, maar zelfs dat is de vraag. Afluisteren is strafbaar en het recht op privacy respectievelijk vrijheid van meningsuiting wordt o.a. door de artikelen 8 en 10 EVRM beschermd. Maar al die bepalingen zeggen bitter weinig.
5 december 2013

De toetsing door de rechter-commissaris bij inzet criminele burgerinfiltrant

Nadat de parlementaire enquêtecommissie Van Traa n.a.v. de IRT-affaire de deur voor de criminele burgerinfiltrant, die voorheen in de praktijk wijd open stond, slechts op een kier had gezet,  wil het huidige kabinet met deze meer dan omstreden opsporingsmethode de georganiseerde criminaliteit bestrijden. De motivering bestaat vooral uit een aantal “sweeping statements”, waar Opstelten en Teeven het patent op lijken te hebben. Met traditionele opsporingsmethoden is het voor politie en justitie in deze gevallen soms onmogelijk om het benodigde bewijsmateriaal te verkrijgen. Door in zeer uitzonderlijke gevallen een criminele burgerinfiltrant in te zetten zouden politie en OM beter in staat zijn om ook deze criminele groeperingen aan te pakken. Hierbij kan bijv. worden gedacht aan gesloten homogene etnische organisaties. Bij die gedachte kan ik me wel iets voorstellen. De vraag verschuift dan naar die van de voorwaarden waaronder van zo’n criminele burgerinfiltrant gebruik mag worden gemaakt.
30 augustus 2013

Opsporingsbeelden uitzenden is illegaal en moet stenger worden afgestraft

Het is te gek voor woorden. Terwijl ons Wetboek van Strafvordering de opsporingsbevoegdheden die een ernstige inbreuk vormen op de privacy van burgers (en ook verdachten zijn burgers)in de wet heeft geregeld, is het uitzenden van camerabeelden waarop burgers te zien zijn die mogelijk of vermoedelijk betrokken zijn bij een strafbaar feit, niet bij wet geregeld. En dat terwijl het ook in dat geval kan gaan om een ernstige inbreuk op de privacy van die burgers. Dat kan niet, dat mag niet en het feit dat het toch gebeurt zegt veel over de blikvernauwing in kringen van politie, justitie en rechterlijke macht. Het volk wil wat en het zal dat krijgen ook. Een wet is onnodig, als het een stoorzender is. Dat veel, heel veel burgers, dit muggenzifterij vinden, doet daar niets aan af. Diezelfde burgers vinden het vaak maar al te vanzelfsprekend dat ingrijpende opsporingsmethoden als doorzoeking, aftappen, stelselmatige observatie etc. wel in de wet zijn geregeld. Het geeft een zekere waarborg tegen willekeur, schept rechtszekerheid en het is een fundament voor een rechtsstaat. Maar als de media via programma’s als Opsporing Verzocht en andere programma’s als die waarin misdaadverslaggevers van het kaliber Peter R. de Vries, John van […]