Tot voor kort volgde ik de behandeling van de HIV-zaak nauwelijks. Onlangs zag ik beelden van de raadsheren die de zaak behandelen en van de advocaten. En toen ging bij mij een alarmbel af! Want toen ik de “line up” zag, vroeg ik mij af of hier gelet op de rechtspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens nog sprake kan zijn van een eerlijke behandeling en in het bijzonder van een behandeling door onpartijdige rechters. Zonder in details te treden, zijn de onderlinge verhoudingen tussen een aantal deelnemers aan dit proces alsook het kantoor waar een van de advocaten aan is verbonden, van dien aard, dat er alle reden is om de samenstelling van het Hof te veranderen. Dat zal middels zelfregulering moeten gebeuren, omdat gelet op de aard van die verhoudingen geen van de betrokken deelnemers er garen bij spint. Volgens mij doet het Hof Leeuwarden er in ieder geval verstandig aan om onderling open kaart te spelen over de “liaisons dangereuses” tussen de hiervoor genoemde procespartijen, voorzover men dat al niet heeft gedaan. Ik ben wars van privé- of storyachtige verhalen en heb de hele nacht getobd met de vraag of en hoe ik dit waarschuwingsschot geef. Het […]
