Jan-Dirk Paarlberg, de voormalige vastgoedmagnaat, zit in de gevangenis een straf van 4 jaar uit. Niet voor afpersing van Endstra, zoals velen denken, maar voor een aantal andere misdrijven. De aandacht is in deze column vooral toegespitst op de Endstra-zaak omdat die zaak zo tot de verbeelding spreekt. Niet alleen doordat Endstra kort voor het strafproces tegen Paarlberg werd vermoord, maar ook vanwege de link met Holleeder en de achterbankgesprekken. In de zaak Endstra is Paarlberg veroordeeld voor witwassen. Hij zou grote sommen geld van Endstra hebben afgeperst en dat op zijn rekening hebben ontvangen. Het wrange is dat in 2013 de Hoge Raad heeft beslist dat voor witwassen meer nodig is dan het verwerven of voorhanden hebben van geld dat uit eigen misdrijf afkomstig is. Een juiste beslissing omdat anders dat misdrijf en het witwassen door elkaar heen lopen. Een soort dubbelloops jachtgeweer. Witwassen heeft een zelfstandiger karakter gekregen. Paarlberg zou daarvan nu zijn vrijgesproken. Maar kan van dit veranderd inzicht van de HR niet profiteren. Artikel 1 lid 2 Sr heeft nu eenmaal niet op gewijzigde jurisprudentiële inzichten betrekking. Paarlberg die vermoedelijk behoorlijk zal moeten wennen aan zijn nieuwe onderkomen, laat het er echter niet bij zitten. Hoewel hij tot […]