Mr. W. Wedzinga

Over Strafrecht en nog veel meer

                                                        

23 september 2015

Het liquidatieproces en de onaantastbare kroongetuige

Het liquidatieproces, ook wel Passage genoemd, illustreert in toenemende mate hoe ver ons strafrechtssysteem verwijderd is van wat een fair trial in de zin van artikel 6 EVRM hoort te zijn. De verdediging wordt in wezen nagenoeg buiten spel gezet, de rechter is door de wetgever aan de zijlijn geparkeerd en het OM kan doen en laten wat het wil. De tussenbeschikking van het Hof Amsterdam op 21 september jl. (ECLI:NL:GHAMS:2015:3882)is de zoveelste akte in een “toneelstuk” waarvan de afloop al bekend lijkt te zijn. In deze beschikking gaat het vooral over de bescherming van kroongetuigen. En die die kroongetuigen vervullen een cruciale rol in dit slepende en fragmentarische proces. Want vooral op basis van de verklaringen van kroongetuige Peter la S. is een aantal verdachten tot langdurige gevangenisstraffen veroordeeld. Sommigen kregen zelfs levenslang.
28 november 2014

Rechtsbijstand advocaat aan niet aangehouden verdachten

Terwijl de rechtspositie van de aangehouden verdachte tamelijk nauwkeurig in kaart is gebracht na het Salduz-arrest, is die van de niet-aangehouden meerderjarige verdachte met te veel mist omgeven. Het EHRM heeft tot nu toe geen duidelijkheid verschaft, de wetgever zwijgt in alle talen en dus ligt het weer op het bordje van de rechter. Zoals steeds vaker het geval is. En opnieuw probeert de rechter de wetgever tot spoed te manen, zij het in voorzichtige en subtiele bewoordingen. Want al is het een misverstand om in navolging van Montesquieu te spreken van “scheiding der machten”, van een zekere machtsverdeling is zonder meer sprake. En als het al van de rechter moet komen is het doorgaans de HR die het voortouw neemt. Zo ook in deze juridische problematiek. Al in 2009 gaf de HR (ECLI:NL:HR:2009:BH3079, NJ 2009/349) een belangrijk signaal af. Hij overwoog: “2.5. De Hoge Raad leidt uit de rechtspraak van het EHRM af dat een verdachte die door de politie is aangehouden, aan art. 6 EVRM een aanspraak op rechtsbijstand kan ontlenen die inhoudt dat hem de gelegenheid wordt geboden om voorafgaand aan het verhoor door de politie aangaande zijn betrokkenheid bij een strafbaar feit een advocaat te raadplegen. Uit de rechtspraak […]
30 oktober 2014

De rechter onder curatele

“Hij staat onder toezicht”, monkelde de ene advocaat tegen de andere. Die “hij” is de voorzitter van de meervoudige strafkamer in Assen. Kennelijk iemand die het vak van voorzitter niet echt onder de knie heeft en door een andere, op dat gebied meer ervaren, rechter onder curatele is gesteld. Aan de leeftijd ligt het niet. De halfbakken voorzitter wordt getaxeerd op een jaar of zestig en heeft een ontspannen attitude. Dat laatste wijst toch op een zekere ervaring. Voorzitter zijn van een meervoudige kamer is een vak apart. Dat heb ik zelf zo ervaren en ik kon me er in die zin dus wel iets bij voorstellen. De voorzitter is de regisseur van de strafzitting. Een zitting die in ons strafrechtelijk systeem veel weg heeft van een toneelspel. Een Griekse tragedie als het ware. Met dit verschil dat de dialogen bijna allemaal zijn uitgeschreven en goeddeels worden voorgelezen. Verklaringen bij de politie van verdachte en getuigen. Dat was het wel zo’n beetje. Afgewisseld met een enkele spontane vraag van de voorzitter. En dat wordt dan weer allemaal braaf genotuleerd door de griffier. Tenminste dat nemen we aan. Want we vertrouwen elkaar blindelings, nietwaar?
8 september 2014

Zaak Paarlberg zeker niet kansloos bij EHRM

Jan-Dirk Paarlberg, de voormalige vastgoedmagnaat, zit in de gevangenis een straf van 4 jaar uit. Niet voor afpersing van Endstra, zoals velen denken, maar voor een aantal andere misdrijven. De aandacht is in deze column vooral toegespitst op de Endstra-zaak omdat die zaak zo tot de verbeelding spreekt. Niet alleen doordat Endstra kort voor het strafproces tegen Paarlberg werd vermoord, maar ook vanwege de link met Holleeder en de achterbankgesprekken. In de zaak Endstra is Paarlberg veroordeeld voor witwassen. Hij zou grote sommen geld van Endstra hebben afgeperst en dat op zijn rekening hebben ontvangen. Het wrange is dat in 2013 de Hoge Raad heeft beslist dat voor witwassen meer nodig is dan het verwerven of voorhanden hebben van geld dat uit eigen misdrijf afkomstig is. Een juiste beslissing omdat anders dat misdrijf en het witwassen door elkaar heen lopen. Een soort dubbelloops jachtgeweer. Witwassen heeft een zelfstandiger karakter gekregen. Paarlberg zou daarvan nu zijn vrijgesproken. Maar kan van dit veranderd inzicht van de HR niet profiteren. Artikel 1 lid 2 Sr heeft nu eenmaal niet op gewijzigde jurisprudentiële inzichten betrekking. Paarlberg die vermoedelijk behoorlijk zal moeten wennen aan zijn nieuwe onderkomen, laat het er echter niet bij zitten. Hoewel hij tot […]