Mr. W. Wedzinga

Over Strafrecht en nog veel meer

                                                        

1 september 2009

Strijd tegen georganiseerde misdaad corrumpeert justitie

  De strijd tegen de zware, georganiseerde criminaliteit kan door de overheid per definitie niet worden gewonnen. Die vorm van criminaliteit bestond, bestaat en zal blijven bestaan. In zekere zin heeft de overheid er zelfs belang bij dat die criminaliteit bestaat en heeft de georganiseerde misdaad er belang bij dat de overheid de strijd aanbindt. Als de handel in drugs bijv. uit het strafrecht wordt gehaald, zal de prijs van drugs fors dalen en kan menig agent, officier van justitie en rechter zich laten inschrijven als werkzoekende. Zeker omdat in dat geval ook de drugsgerelateerde criminaliteit drastisch zal afnemen. En voor de drugscrimineel is er geen droog brood te verdienen. Maar voorlopig is dit toekomstmuziek en is het alleen al juridisch gezien niet mogelijk om tot decriminalisering over te gaan. Voor bepaalde vormen van georganiseerde misdaad (vrouwenhandel, wapensmokkel) is dat overigens ook uit ethisch oogpunt onwenselijk. Het laat zich dus aanzien dat de strijd tegen de zware, georganiseerde criminaliteit voortduurt. De wapens waarover politie en justitie beschikken zijn in de loop der jaren zwaarder geworden. De kroongetuige is wettelijk geregeld en ook bijzondere opsporingsmethoden als infiltratie en observatie hebben een wettelijke, legale status verkregen. Voorzover mij bekend, wordt in (bijna) geen […]
6 juli 2009

Holleeder zal uiteindelijk worden vrijgesproken

Het Hof in Amsterdam heeft Willem Holleeder op 3 juli j.l. in hoger beroep veroordeeld tot een gevangenisstraf van 9 jaar. Dit is gelijk aan de straf die de rechtbank eerder had opgelegd. Holleeder is veroordeeld voor afpersing van Willem Endstra, Cees Houtman en Rolf Friedländer, leiding geven aan een criminele organisatie, witwassen, mishandeling en bedreiging, gepleegd in de periode van 1998 tot 2006. Op de veroordeling is, zoals te verwachten was, met met gemengde gevoelens gereageerd. Prof. mr. Stijn Franken, de advocaat van Holleeder, kwam in de tv-uitzending van NOVA over als een geslagen man. Chrisje Zuur, zijn kantoorgenote en tevens advocate van Holleeder, oogde strijdbaar. Beiden waren het mordicus oneens met de veroordeling van hun cliënt, Willem Holleeder. Anderen daarentegen staken hun voldoening over het arrest niet onder stoelen of banken. Kamerlid Teeven constateerde dat het goed was dat het zoeklicht nu ook eens werd gericht op zaken die het OM wel tot een goed einde brengt. En journalist John van den Heuvel zag het arrest als een groot compliment aan het adres van het OM en de nationale recherche. Die jubelstemming is voorbarig omdat de Hoge Raad zich nog over de zaak moet uitspreken, maar zij lijkt […]
29 mei 2009

Vooraankondiging: Het vonnis in de zaak Wilders (zoals het zou behoren te luiden)

Zie deze website op 5 juni!
2 maart 2009

Zo maar een paar rechterlijke dwalingen

Rechterlijke dwalingen zijn er in allerlei soorten en maten. Er kunnen verschillende categorieën worden onderscheiden, bijvoorbeeld die waarin de rechter al dan niet bewust van onvoldoende informatie is voorzien en die waarin de rechter op juridisch gebied “mistast”. In het eerste geval, waarvan de Schiedammer Parkmoord een sprekend voorbeeld is, is het OM minst genomen mede verantwoordelijk en kan de rechter worden verweten dat hij de aan hem verschafte informatie te gemakkelijk voor lief heeft genomen. Onder omstandigheden kan zich ook de advocatuur het gebrek aan informatievoorziening aanrekenen omdat het onvoldoende weerwerk heeft geboden. In het tweede geval is de rechter de eerst aangewezene om het boetekleed aan te trekken.  Voorbeelden hiervan zijn uitspraken waarin de rechter zijn beslissing niet of ondeugdelijk motiveert en uitspraken waarin de rechter een verweer van de verdachte over het hoofd ziet en/of een wetsterm onjuist interpreteert, bijvoorbeeld omdat hij bewezen verklaart dat de verdachte iemand opzettelijk van het leven heeft beroofd, terwijl uit zijn vonnis slechts blijkt dat de verdachte wist dat er een aanmerkelijk kans bestond dat het slachtoffer om het leven zou komen. In dat geval is er een kortsluiting tussen het bewezenverklaarde opzet en de motivering, omdat in die motivering slechts bewuste scchuld ligt besloten, Die tweede categorie van […]