Mr. W. Wedzinga

Over Strafrecht en nog veel meer

                                                        

13 januari 2012

Het klunzige pleidooi van de advocaat van Joran van der Sloot

Vanmiddag om 4 uur doet de rechtbank in Peru uitspraak in de zaak tegen Joran  van der Sloot. Die uitspraak zal weinig verrassend zijn.  Een gevangenisstraf van om en nabij de 25 jaar en een boete van naar verwachting 50.000 euro.  Zijn advocaat, José Jiménez Navarro, hoopt  op 21 jaar. De praktijk in Peru is dat bij een volledige bekentenis of “sincere confession” zoals het daar wordt genoemd, ongeveer een zesde van de eis af gaat. Van die straf hoeft Joran als hij zich goed gedraagt naar verwachting slechts een derde uit te zitten. Al met al zal hij dus na een jaar of 10 de deur uitlopen. Nou ja, “uitlopen”?  Vermoedelijk zal hij linea recta naar het vliegveld worden gebracht waarna hem het volgende proces te wachten staat. De oplichting van de moeder van Natalee Holloway, die- hoezo toeval? – gisteren “juridisch doodverklaard” is. Joran troggelde haar geld af in ruil voor de belofte prijs te geven waar Natalee Holloway begraven lag. Wat geen aandacht in de media heeft gekregen is de wel zeer knullige wijze waarop de advocaat van Joran hem heeft verdedigd.
15 december 2011

Beslissing spreekrecht in zaak Robert M. juridisch ondeugdelijk en riskant

De rechtbank Amsterdam gunt de ouders van de slachtoffers van Robert M. het spreekrecht.  Maar een wettelijke basis daarvoor bestaat niet. Sterker nog: de wetsystematiek verzet zich tegen het toekennen van een dergelijk (afgeleid) spreekrecht en een wetsvoorstel om dat spreekrecht wel te regelen is nog in de maak. Volgens de rechtbank zou er sprake zijn van een “uitzonderlijke situatie”, die deze beslissing rechtvaardigt. De reden is dat naleving van de wet in dit geval een ongewenste situatie op zou leveren, aldus de rechtbank. Vrijwel alle slachtoffers in de zedenzaak zijn namelijk zeer jong en niet in staat zich uit te drukken. Strikte naleving van de wet zou daarom tot ongewenste resultaten leiden en derhalve komt de ouders van de zeer jonge slachtoffers spreekrecht toe. Daarmee begeeft de rechtbank zich op glad ijs en ziet de rechtbank een elementaire wettelijke motveringseis over het hoofd. Zonder al te veel in techniek te vervallen, komt de wetgeving in essentie hierop neer. Sinds 2005 hebben slachtoffers en nabestaanden het spreekrecht gekregen. De regeling is tamelijk versnipperd over het Wetboek van Strafvordering verspreid en zal binnenkort worden herverkaveld. Slachtoffers en nabestaanden kunnen naar geldend recht hun zegje doen over de emotionele, psychische en sociale gevolgen die […]
29 juli 2011

Haatzaaien op afstand

Wat de Amsterdamse rechtbank nog eens bevestigde was dat in kwesties die de vrijheid van meningsuiting raken, voor politici andere normen gelden dan voor “gewone” burgers. Die opvatting kwam bepaald niet als een donderslag bij heldere hemel en vindt steun in jurisprudentie van het EHRM. Maar zij is op goede gronden aanvechtbaar. Want een redenering die evenzeer verdedigbaar is die welke hierop neerkomt dat in tijden waarin er sprake is van een hevige tweespalt in de samenleving,  nu juist van politici mag worden verwacht dat zij zich van hun verantwoordelijkheid bewust zijn en zich in het maatschappelijk debat zorgvuldig uitlaten. Maar dit soort nunances zijn aan Wilders en andere populisten niet besteed.  Zij moeten het hebben van de vox populi en de mainstreammedia en grossieren dus in simpele, tot de verbeelding sprekende taal. De schandalige diskwalificatie “Kopvoddentax” van Wilders is inmiddels een begrip geworden. Nog even en het staat in de Van Dale. Populisten denken zwart-wit. Ze zetten zich af tegen de globalisering, de macht van de EU en het streven naar een multiculturele samenleving.Sentimenten waarin menigeen zich zal herkennen, mijzelf incluis. Ook vertalen zij een breed gedragen gevoel dat zich tegen het politiek-bestuurlijke establishment keert. De kleine kliek die zichzelf tot stijgend ongenoegen van de burger voortdurend […]
24 juli 2011

Sebalj (1): Nog geen recht op advocaat bij politieverhoor

Het recht op aanwezigheid van een advocaat bij het politieverhoor is zeker in ons land een belangrijk onderwerp. Dat recht kennen wij niet en ook nadat het EHRM in de zaak Salduz het pad daartoe leek te hebben geëffend, zijn we niet verder gekomen dan in rechte te erkennen dat een verdachte voor zijn eerste verhoor een advocaat mag raadplegen. Dat stelt natuurlijk niet veel voor omdat de verdachte en zijn advocaat vaak over weinig relevante informatie beschikken en dat eerste verhoor inhoudelijk niet veel hoeft voor te stellen. Deze terughoudende opstelling van ons land is op zich juridisch goed te verdedigen, maar moreel en rechtsstatelijk gezien een schande. Want de verhoren bij de politie zijn vaak cruciaal. Een verdachte is niet zelden in deze prille en hectische fase behoorlijk van zijn stuk en de druk is navenant groot. Het risico dat een verdachte dan valse en/of onjuiste verklaringen aflegt is manifest aanwezig. Het verleden geeft daar menig schrijnend voorbeeld van te zien en in de toekomst zullen er ongetwijfeld meer volgen. In de zaak Sebalj lijkt het EHRM de eerder ingezette trend door te trekken. Het Advocatenblad schreef dat bekentenissen bij de politie die zijn afgelegd buiten aanwezigheid van […]