Mr. W. Wedzinga

Over Strafrecht en nog veel meer

                                                        

5 februari 2010

Over de onvermijdelijke veroordeling van Wilders, het Liquidatieproces en de middelmaat van de media

  Meer en meer raakt de integriteit van het strafproces in de verdrukking en meer en meer wordt duidelijk dat de berichtgeving in de media op zijn zachtst gezegd te wensen overlaat. Het begon al met een tv-uitzending van Zembla over “officieren van justitie in de fout”.  Er werd een lijst met ongeveer 90 foute officieren gepresenteerd, maar het daaraan ten grondslag liggende journalistieke onderzoek rammelt aan alle kanten, waardoor het voor het Openbaar Ministerie straks prijsschieten wordt. En dat valt te betreuren, want leidt de aandacht af van het kwalijke gesjoemel dat wel degelijk op het conto van politie en justitie kan worden geschoven. Ook Vrij Nederland moest na een klacht van het Openbaar Ministerie bij de Raad voor de journalistiek bakzeil halen, o.a. omdat de bepaald niet malse kritiek op het Openbaar Ministerie was verpakt in Jip en Janneke-taal die geen recht deed aan de juridische nuances. En ook dat is betreurenswaardig. want de kritiek snijdt wel degelijk hout. Maar er kan niet vaak genoeg voor worden gewaarschuwd, dat het maken van een vertaalslag van juridische vaktaal naar voor een ieder begrijpelijk Nederlands riskant is. Zelfs als de journalisten geen groentjes in de rechtszaal zijn. Deze week stond […]
21 januari 2010

Regiezitting Wilders zorgt voor reeks misverstanden

  De regiezitting in de strafzaak tegen Wilders is voorbij en nu al, in de prille stadium van het strafproces, zet Wilders de toon. Het gaat, zo betoogt Wilders, om een politiek proces, waarin de waarheidsvinding en de vrijheid van meningsuiting terecht zouden staan. Daarom wil hij middels het horen van een waslijst van getuigen aantonen dat bijvoorbeeld het vergelijken van de “Koran” met “Mein Kampf” terecht is. In de media vond die toon onmiddellijk weerklank. Het televisieprogramma EenVandaag spande de kroon door advocaat mr. Hiddema te laten opdraven, die vervolgens met veel aplomb zei dat de rechters de beide gewraakte boeken moesten lezen en vervolgens moesten beoordelen of de door Wilders gemaakte vergelijking al dan niet mank gaat. Totale kolder!! Wat een politiek proces is, weet ik niet en ik denk dat niemand dat weet. Wat ik wel weet dat er een strafproces is aangespannen tegen Wilders, waarin het gaat om  groepsbelediging en haatzaaien. En de vraag in dat strafproces is niet of de door Wilders gemaakte vergelijkingen “waar” zijn, maar of die vergelijkingen kunnen worden gekwalificeerd als overtreding van de artikelen 137c en 137d Wetboek van Strafrecht. Vanuit dat perspectief moet de vraag naar de waarheidsvinding worden beoordeeld en dan gaat het bij […]
19 januari 2010

De valse start in de zaak Wilders

  Met de keuze van mr. A. Moszkowicz als zijn advocaat lijkt de verdedigingsstrategie van Wilders er op te zijn gericht om het beeld te scheppen dat er sprake is van een politiek proces. Wilders en zijn advocaat zullen alles in het werk stellen om dat beeld kracht bij te zetten. De eerste signalen zijn al afgegeven. Er zouden “hogere machten” in het spel zijn die, zo begrijp ik, de regie over de strafvervolging voeren en nadat het bezwaarschrift tegen de dagvaarding was behandeld sprak een ogenschijnlijk aangedane Wilders van “politieke vervolging” en vergeleek hij het rechtssysteem van Nederland met dat van Noord-Korea, waarbij dat van Noord-Korea beter zou zijn. Een even misplaatste als simplistische en schandalige vergelijking, hoezeer men ook binnen redelijke, rationele grenzen kan verschillen over de waardering van ons rechtssysteem. Morgen op de regiezitting en in ieder geval tijdens de inhoudelijke behandeling van de zaak zal dit toneelspel ongetwijfeld worden voortgezet. Want Wilders moet het ook buiten de politieke arena niet van de inhoud hebben. Zijn advocaat evenmin. Moszkowicz is in technische zin geen topjurist, maar wel een advocaat die verbaal sterk is. Hij zou het bij een jury goed doen, maar gooit bij professionele rechters minder hoge ogen.
27 november 2009

De sopranos van de DSB

  Gerrit Zalm ligt zwaar onder vuur. De voormalige minister van Financiën en huidige topman van ABN AMRO zou in de periode dat hij lid was van de Raad van Bestuur van de DSB, de malafide verkooppraktijken van die bank hebben verdedigd. De bewijslast tegen Zalm stapelt zich op en nadat kamerlid Jolande Sap van Groen Links op donderdag nog de wind van voren had gekregen van CDA, VVD en D’66 omdat zij het waagde de “houdbaarheidsdatum” van Zalm aan de orde te stellen, lijkt het er op dat het politieke tij zich tegen Zalm gaat keren. En als het inderdaad waar dat Zalm de woekerpraktijken van de DSB billijkte, is er ook alle reden om hem te lozen. Het wrange is alleen dat het in het hypocriete Nederland daarbij vermoedelijk zal blijven. Want Zalm behoort tot de politiek-bestuurlijke elite. Evenals zijn broeders in het kwaad Nijpels en Linschoten. Een bonus zal er niet meer inzitten, maar binnen een half jaar, als de commotie is weggeëbd, zullen de drie brokkenpiloten ergens wel weer een mooie bestuursfunctie krijgen. Hun vrienden- en kennissenkring staat daar garant voor.  Zouden de drie sopranos daartoe niet behoren, dan zouden zij er met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid minder genadig vanaf komen. Er is namelijk […]