Mr. W. Wedzinga

Over Strafrecht en nog veel meer

10 december 2013

Published by Dr. mr. W. Wedzinga at 10 december 2013

Categories

Verwarring rond de zaak Rishi

Gisteren was de behandeling van de zaak over het doodschieten van de 17 jarige Rishi. De verdachte was een agent, die op de zitting anoniem bleef en als 001 werd aangeduid. Over het incident is veel geschreven. Wat betreft de feiten valt er niet veel aan toe te voegen. Voor een goed begrip toch een korte herhalingsoefening. Rishi had op het station een man bedreigd. De man meldde dit aan de politie en vertelde er bij dat Rishi mogelijk een vuurwapen bij zich zou hebben. Vrijwel direct waren drie agenten ter plaatse. Zij wilden Rishi aanhouden op grond van verdenking van bedreiging en het bezit van een wapen. Rishi zette het op een lopen, onttrok zich daarmee aan de aanhouding en werd door een van de agenten in zijn nek of hals geraakt. Dodelijk. De agent werd na lang wikken en wegen vervolgd. Hij dacht dat Rishi gebruik wilde maken van een wapen en wilde hem in zijn benen schieten, maar dat liep fataal af. Achteraf bleek Rishi geen wapen te hebben. De media berichtten uitvoerig over deze zaak. Die verslaglegging bevatte fouten en ook de OvJ en de advocaat gingen, afgaande op de media, regelmatig de mist in. Misschien […]

5 december 2013

Published by Dr. mr. W. Wedzinga at 5 december 2013

Categories

De toetsing door de rechter-commissaris bij inzet criminele burgerinfiltrant

Nadat de parlementaire enquêtecommissie Van Traa n.a.v. de IRT-affaire de deur voor de criminele burgerinfiltrant, die voorheen in de praktijk wijd open stond, slechts op een kier had gezet, wil het huidige kabinet met deze meer dan omstreden opsporingsmethode de georganiseerde criminaliteit bestrijden. De motivering bestaat vooral uit een aantal “sweeping statements”, waar Opstelten en Teeven het patent op lijken te hebben. Met traditionele opsporingsmethoden is het voor politie en justitie in deze gevallen soms onmogelijk om het benodigde bewijsmateriaal te verkrijgen. Door in zeer uitzonderlijke gevallen een criminele burgerinfiltrant in te zetten zouden politie en OM beter in staat zijn om ook deze criminele groeperingen aan te pakken. Hierbij kan bijv. worden gedacht aan gesloten homogene etnische organisaties. Bij die gedachte kan ik me wel iets voorstellen. De vraag verschuift dan naar die van de voorwaarden waaronder van zo’n criminele burgerinfiltrant gebruik mag worden gemaakt.

22 november 2013

Published by Dr. mr. W. Wedzinga at 22 november 2013

Categories

Europees Hof voor de Rechten van de Mens

Statistisch overzicht EHRM 1959-2012

Het EHRM heeft in een statistisch overzicht over de jaren 1959-2012 een beeld geschetst van het aantal zaken en mensenrechtenschendingen van de aangesloten verdragsstaten. op een dergelijk overzicht valt uiteraard veel af te dingen. De cijfers zijn betrekkelijk. Maar niettemin de moeite waard. De belangrijkste feiten op een rijtje. Dat Turkije met 2870 klachten koploper is, zal bij menigeen geen verbazing wekken. Van die 2870 klachten werden maar liefst 2521 (deels) gegrond verklaard. Meestal ging het daarbij om schendingen van een fair trial. Runner up is Italië, dat 2229 klachten om de oren kreeg, waarvan 1687 doel troffen. Opvallend daarbij is dat vooral de behandeling van strafzaken te lang duurt (1171 gevallen). Kennelijk een groot probleem bij onze zuiderburen. Met hetzelfde probleem worstelt Oostenrijk en in meerdere mate Frankrijk. Dat laatste land moest zich in 877 zaken verdedigen en in 281 gevallen oordeelde het EHRM dat de berechting niet binnen een redelijke termijn had plaatsgevonden. Frappant is dat in landen als de UK, Spanje, Zweden en Zwitserland, Denemarken en Ierland zaken kennelijk wel snel worden afgedaan. De (voormalige) Oostbloklanden komen er niet goed vanaf. Rusland (1346), Polen (1019), Roemenië (938), Oekraiene (893) en Bulgarije (501)moesten vaak op het matje komen en kwamen meestal niet […]

18 november 2013

Published by Dr. mr. W. Wedzinga at 18 november 2013

Categories

Herziening moordzaak Corina Bolhaar?

Dinsdag neemt de AG zijn conclusie in de moordzaak die wel bekend staat onder de naam “Corina Bolhaar”. Corina Bolhaar, haar zoontje en dochtertje zijn op 4 maart 1984 door verwurging en messteken om het leven gebracht. Het jongste kind werd gespaard. De dader kon niet worden opgespoord, maar in 2002 komt misdaadjournalist Peter R. de Vries met een reeks uitzendingen waarin hij een kroongetuige opvoert, die een belastende verklaring tegen Louis Hagemann aflegt. Hagemann zou haar hebben verteld dat hij de drie om het leven zou hebben gebracht. De uitzendingen hadden een sneeuwbaleffect. Een andere getuige, eveneens een ex van Hagemann meldt zich en twee ex-gedetineerden, waarvan een anoniem wenst te blijven, doen eveneens hun zegje. De vier verklaringen komen alle op het zelfde neer: Hagemann zou hebben gezegd dat ….etc. Hagemann wordt uiteindelijk wegens moord op de twee kinderen tot levenslang veroordeeld. Bij Corina Bolhaar zou sprake zijn geweest van doodslag en dat feit was verjaard. Het bewijs bestond wezenlijk uit de vier hearsay verklaringen, die nergens door tactisch of forensisch bewijs werden ondersteund. Twee van de verklaringen waren door justitie gekocht. Voor het Hof geen belemmering om Louis Hagemann tot levenslang te veroordelen. En de HR die […]