Mr. W. Wedzinga

Over Strafrecht en nog veel meer

                                                        

31 maart 2024

Terug in Oaxaca (boekrecensie)

De laatste novelle van Leo van der Weele borduurt voort op zijn eerdere boeken Congres in Mexico en May. Aldus de achterflap. Maar in ieder geval tot mijn verbazing slaat de schrijver in het slotakkoord een verrassende nieuwe weg in. Een weg die de lezer vol verbazing en nieuwsgierigheid achterlaat en doet verlangen naar meer. Vooral omdat het boek verandert van het verslag van een soort pelgrimstocht naar het verleden in een epos over het leven dat zich langzaam ontvouwt en verdwijnt als een schim wier onsterfelijke ziel verdwaalt. De hoofdpersonen lijken May en Herbert, die in de hiervoor genoemde boeken de eerste viool speelden, verliezen hun identiteit en gaan op in personen die ook in eerdere boeken en onder verschillende namen ten tonele werden gevoerd. Het is aan de lezer om de scala aan personen en identiteiten te ontrafelen. En dan nog is de speurtocht niet beëindigd omdat aan het slot een intrigerend changement de decor plaatsvindt. Daarover later meer. Longarts May en statisticus Herbert hebben elkaar in Mexico leren kennen en in de loop der jaren heeft hun relatie zich verdiept. Ze zijn getrouwd en hebben een dochter, Fleur, die in het boek op de achtergrond blijft. May […]
8 juni 2023

Mark Meadows flipped

14 oktober 2022

De stille storm

Wie na de novelle over het congres in Mexico had verwacht dat Leo van der Weele zijn zegje had gedaan, kent de schrijver niet. En zijn eerdere novelles vermoedelijk ook niet, want in zijn boeken worden tussen de regels door veel gezegd, vragen opgeroepen en verwachtingen gewekt. Voorboden voor een vervolg. In zijn onlangs verschenen boek “May” borduurt Van der Weele voort op de gebeurtenissen tijdens het congres in Mexico en het zal niemand die dat boek heeft gelezen verbazen dat de schrijver ervoor heeft gekozen om het karakter van de hoofdrolspelers May en Herbert uit te diepen. Dat doet hij wederom omfloerst, maar toch indringender dan in het eerdere boek. De spanningsboog wordt geïntensiveerd doordat het contrast tussen de gevoelige May en de afstandelijke Herbert op scherp komt te staan. Het gevoel dat ze voor elkaar hebben is moeilijk te duiden en het wordt aan de lezer overgelaten daar invulling aan te geven. Is het liefde? Zoekt de onervaren en onzekere May naar een strohalm om haar wat meer zekerheid in het leven en de liefde te verschaffen? Is het omwille van medelijden dat Herbert aangetrokken voelt door May? Onwillekeurig deed het boek me denken aan het boek “Ungeduld […]
3 maart 2021

Het oorverdovend stilzwijgen

Niet op 5 mei 1945, maar op 15 augustus 1945 eindigt voor het Koninkrijk der Nederlanden de Tweede Wereldoorlog. Het is de dag waarop de Japanse bezetting van Nederlands-Indië eindigt. Terwijl 5 mei in het geheugen van vrijwel alle Nederlanders is grift en die dag in het teken staat van feestelijkheden, is het op 15 augustus in spreekwoordelijke zin oorverdovend stil. Slechts een handjevol mensen woont de herdenking in Den Haag bij. In de media een enkel berichtje en op het journaal een kort item. Het zegt de meeste Nederlanders niets. Voor de Nederlanders die tijdens de Tweede Wereldoorlog in Nederlands-Indië woonden en gebukt gingen onder de Japanse bezetting is het een meer dan bijzondere dag. Een aantal heeft zich verzameld bij het indrukwekkende Indië-monument. Doorgaans oude(re) mensen die op eerbiedwaardige wijze de plechtigheid bijwonen. Eens in de vijf jaar laat de majesteit zich zien. Leo van der Weele is thuis en herdenkt die dag in stilte. Een stilte dien meer algemene zin kenmerkend is voor de slachtoffers van de Japanse bezetting. Er wordt zelfs onderling niet of nauwelijks over die tijd gesproken. Mede daarom is het belangrijk dat Leo van der Weele er een novelle over heeft geschreven. De […]