Mick van Wely heeft een kloek boek over de “straf der straffen” geschreven. Een boek waarin grondig is geïnventariseerd in welke gevallen levenslang is opgelegd en wat de rechters er toe bewoog om die straf op te leggen. Bij een van die gevallen was ik als raadsheer bij het Hof Leeuwarden  betrokken. Het ging om de moord op de 7 jarige Chanel Naomi Eleveld. Mijn bespreking is mede daarom algemeen en deels technisch-juridisch van aard. Van Wely wilde een “zo compleet mogelijk”  boek schrijven over de straf levenslang. In die missie is hij zonder meer geslaagd. Als naslagwerk is het een indrukwekkend epos. De schrijver is dan ook niet over een nacht ijs gegaan.  Hij heeft drie jaar onderzoek gedaan en talrijke bronnen geraadpleegd. De structuur van het boek is een beetje rommelig, maar dat doet zeker niet af aan de lezenswaardigheid van het deel waarin hij enkele casussen beschrijft. De moordzaken die hij daar beschrijft, laten zich lezen als een thriller. Hier doet zich de journalist Van Wely gelden. Wat verderop in het boek komt de historicus naar voren. Soms met fraaie beelden over de tijdsgeest, maar meer nog in de accuratesse waarmee hij gebeurtenissen beschrijft.  Daartussen zit een […]