Mr. W. Wedzinga

Over Strafrecht en nog veel meer

                                                        

29 juli 2011

Haatzaaien op afstand

Wat de Amsterdamse rechtbank nog eens bevestigde was dat in kwesties die de vrijheid van meningsuiting raken, voor politici andere normen gelden dan voor “gewone” burgers. Die opvatting kwam bepaald niet als een donderslag bij heldere hemel en vindt steun in jurisprudentie van het EHRM. Maar zij is op goede gronden aanvechtbaar. Want een redenering die evenzeer verdedigbaar is die welke hierop neerkomt dat in tijden waarin er sprake is van een hevige tweespalt in de samenleving,  nu juist van politici mag worden verwacht dat zij zich van hun verantwoordelijkheid bewust zijn en zich in het maatschappelijk debat zorgvuldig uitlaten. Maar dit soort nunances zijn aan Wilders en andere populisten niet besteed.  Zij moeten het hebben van de vox populi en de mainstreammedia en grossieren dus in simpele, tot de verbeelding sprekende taal. De schandalige diskwalificatie “Kopvoddentax” van Wilders is inmiddels een begrip geworden. Nog even en het staat in de Van Dale. Populisten denken zwart-wit. Ze zetten zich af tegen de globalisering, de macht van de EU en het streven naar een multiculturele samenleving.Sentimenten waarin menigeen zich zal herkennen, mijzelf incluis. Ook vertalen zij een breed gedragen gevoel dat zich tegen het politiek-bestuurlijke establishment keert. De kleine kliek die zichzelf tot stijgend ongenoegen van de burger voortdurend […]
31 mei 2011

Chipshol en de stank van corruptie

Het juridisch gevecht van de familie Poot tegen de verkwanseling van het grondgebied rond Schiphol dat zij als directeuren van Chipshol ooit hadden gekocht duurt al bijna twintig jaar en lijkt in een beslissende fase te zijn beland. De 600 hectare grond waarmee vader en zoon Poot visionaire plannen hadden werd bijna letterlijk onder hun weggetrokken door een vonnis van rechter Westenberg, die volgens een verklaring van een klokkenluidster door zijn toenmalig collega Pieter Kalbfleisch is benaderd om de rechtszaak die de op snel geld beluste gebroeders Van Andel tegen Chipshol hadden aangespannen, in goede banen te leiden. Kalbfleisch was namelijk bevriend met Harry van Andel en was ook zakelijk geïnvolveerd omdat hij president-commissaris was van Vomar Voordeelmarkt BV, een bedrijf dat twee miljoen gulden via Van Andel in het vastgoedproject investeerde. Zo gezegd, zo gedaan. De grond, die enorm in waarde was gestegen, werd snel verkocht, Van Andel was man in bonus en Chipshol werd voor vele miljoenen gedupeerd. En hoewel het vonnis van Westenberg in hoger beroep sneuvelde, was het leed al geschied. Zo werkte en werkt het rechtssysteem in Nederland, toen en nu. Er werd nog wel gemiddeld tussen Chipshol en Van Andel, maar daarmee was het […]
18 april 2011

Wilders, het haatzaaiproces en het gezag van de rechtspraak

De door mij zeer bewonderde Max Pam had in zijn column in het tv-programma Buitenhof van zondag 17 april 2011 het grootste gelijk van de wereld. Het strafproces tegen Wilders is ontaard in een tamelijk gênant gekissebis over wat wel en niet is voorgevallen tijdens een exquis etentje ten huize van Bertus Hendriks, waarbij het overgrote deel van de aanwezigen een tamelijk beneveld wetenschappelijk discours moet hebben gevoerd. Over de kern van de zaak gaat het al tijden niet meer. Die kern bestaat natuurlijk uit het verkennen van de grenzen van de vrijheid van meningsuiting. Wat Max Pam niet heeft begrepen is dat het Moszkowicz juist daarom is te doen. De advocaat van Wilders lijkt al zijn kaarten te hebben gezet op een uitspraak waarin het Openbaar Ministerie niet-ontvankelijk wordt verklaard, omdat de arabist Hans Janssen tijdens het etentje door raadsheer Schalken zou zijn beïnvloed. Op deze wijze vermijdt Moszkowicz dat de rechtbank zich inhoudelijk moet buigen over de inhoud van de beschuldigingen aan het adres van Wilders. Kennelijk maakt Moszkowicz zich daarover zorgen. En terecht! Want op 23 november 2010 heeft de Hoge Raad, onder voorzitterschap van zijn president mr. G.J.M. Corstens, een arrest gewezen waarin de reikwijdte van […]
14 februari 2011

Zaak Wilders: Cruciale “regiefout” in beslissing rechtbank

  Met enige verbazing heb ik zojuist kennis genomen van de beslissing van de rechtbank in het proces tegen Wilders. Die beslissing is op een enkele, belangrijke uitzondering na begrijpelijk en juridisch zeer goed verdedigbaar en werd door de voorzitter helder voor het voetlicht gebracht. Op dat punt heeft de rechtbank haar lesje kennelijk geleerd.  De voorzitter kennende was daar overigens geen mediatraining voor nodig. In de tv-studio gaf raadsheer Willems een goede uitleg van die beslissing, al zag hij een cruciaal punt over het hoofd. Dat Lidwien Gevers dit eveneens over het hoofd zag, zij haar vergeven. Er komt zelden of nooit een zinnig woord uit haar mond en het is mij volstrekt onduidelijk waarom zij als deskundig journalist naar strafprocessen wordt gestuurd. De kern van de belissing is dat de preliminaire en bij pleidooi gevoerde weren opnieuw mogen worden gevoerd. Moszkowicz krijgt dus opnieuw alle ruimte om te betogen dat de rechtbank Amsterdam onbevoegd is en dat het Openbaar Ministerie niet-ontvankelijk is. Een goede zaak. Maar ook een kansloze zaak, zeker wat betreft het verweer dat de bevoegdheid van de rechtbank raakt. Want de gewraakte rechtbank heeft daarover al een beslissing geveld en op die beslissing valt niets af te […]