Ook in het overigens lezenswaardige boek van John van den Heuvel, dat inmiddels is verschenen, wordt het mysterie rond de verdwijning van Natalee Holloway niet opgelost en blijft de sfeer van incompetentie en corruptie die daarbij een rol heeft gespeeld in de lucht hangen. Binnenkort het  vervolg van de serie rond deze in meerdere opzichten opmerkelijke zaak. Met daarin o.a. een zakelijke weergave van niet eerder onthulde chatgesprekken van Joran. Als voorbode een meesterwerk van U2. Let vooral op de tekst. Pure poëzie en helaas zeer toepasselijk, overdrachtelijk gezien.  

  De ontwikkelingen lijken elkaar nu snel op te volgen. Gisteren gevonden in de buurt van Alto Vista, een te verwachten lokatie. Forensisch onderzoek druk gaande.

  Wilders is in feite al veroordeeld. De beslissing van het Hof Amsterdam om hem te vervolgen komt wezenlijk neer op een veroordeling. Dat is opmerkelijk omdat het Hof in een dergelijke procedure doorgaans enige distantie in acht behoort te nemen, om de rechters die inhoudelijk over de zaak oordelen niet voor de voeten te lopen. Het Hof heeft dat niet gedaan en Wilders op niet mis te verstane wijze de oren gewassen. Terecht heeft Moszkowicz kritiek op deze vergaande beslissing van het Hof. Maar daar koopt hij niets voor. Die beslissing van het Hof dicteert echter wel de door Moszkowicz gevolgde verdedigingsstrategie. Waar een veroordeling minst genomen in de rede ligt, is het zaak de beeldvorming te beïnvloeden. En wel in die zin dat een veroordeling in het voordeel van Wilders uitpakt. Demagogische retoriek mag dan niet in de rechtszaal werken, voor het grote publiek werkt het wel. Handig spelen Moszkowicz en Wilders daarop in. Dat doen ze door bij voortduring de rechters te provoceren en door Wilders neer te zetten als een slachtoffer. Niet Wilders, maar anderhalf miljoen kiezers en de vrijheid van meningsuiting staan terecht. Alsof die kiezers de gewraakte uitlatingen hebben gedaan. Even doorzichtig als slim […]