Dossier Holloway: Boekbespreking

Dankzij Wim van de Pol en Vincent Verweij staat de zaak van de verdwijning van Natalee Holloway weer in de belangstelling. Eerst werd in twee documentaires van Brandpunt Reporter geschetst hoe eenzijdig de beeldvorming van de media in deze zaak is geweest. Eenzijdig omdat de aandacht vrijwel geheel op Joran van der Sloot werd gericht. In de tweede documentaire werd dan ook het perspectief op de zaak verbreed door het vizier te richten op meerdere verdachten en meerdere scenario’s.

Voor veel mensen zal  dat een “eyeopener” zijn geweest. De documentaires kunnen worden gezien als de opmaat van het boek dat recent is verschenen. Hierin konden Van de Pol en Verweij zich op basis van informatie uit het politiearchief volop wijden aan een poging tot het ontrafelen van het mysterie van de verdwijning van Natalee Holloway.

Meer dan een poging zat er uiteraard niet in. Dat zullen de schrijvers zich van meet af aan hebben gerealiseerd. Zij zijn er niettemin cum laude in geslaagd een boek te schrijven dat leest als een “whodunit”, zonder zich te buiten te gaan aan het debiteren van even spectaculaire als ongeloofwaardige daderschapstheorieën.

De verschillende scenario’s die zij ontvouwen zijn goed doordacht en worden op bijna wetenschappelijke wijze ontleed. De lezer wordt getrakteerd op veel informatie die tot nu toe geheim was. Die informatie bestaat vooral uit verklaringen van verdachte en getuigen, die terecht woordelijk in het boek worden weergegeven.

Diegenen die na het zien van de uitzendingen van Peter R. de Vries dachten een goed beeld te hebben van de zaak, zullen hun ogen niet geloven. De zaak is veel gecompliceerder dan in die uitzendingen werd voorgespiegeld en dat maakt de mysterieuze verdwijning eigenlijk nog mysterieuzer.

De gedachte dat Joran van der Sloot met Natalee op het strand seks heeft gehad en haar daarna in een bootje in de zee heeft gedumpt, doet geen recht aan de werkelijkheid. Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid maken de schrijvers aannemelijk dat meerdere personen bij de verdwijning van en mogelijk moord op Natalee Holloway zijn betrokken. Ik ga daarover hier en nu niet uitweiden.

Het is een knap staaltje werk om in het web van leugens, halve waarheden en waarheden een zeker patroon te ontdekken. En dat patroon verheldert veel. Het wordt mede daardoor duidelijk waarom de hoofdrolspelers hun verklaringen aanpassen en er ontstaat meer zicht op de gebeurtenissen in de nacht dat Natalee verdween en de dagen er na. De fantasie van de lezer wordt hierdoor geprikkeld en dat is een compliment voor de schrijvers.

Er is gefundeerde kritiek op het optreden van politie en justitie en ook op het zo op het eerste gezicht bijna laconieke onderzoek van de FBI. Een gemis dat de schrijvers niet aan te rekenen valt, is dat de FBI geen informatie heeft gedeeld met de schrijvers.

In de kracht van het boek schuilt ook een zekere zwakte. Door zich te baseren op informatie van politie en justitie blijft andere informatie buiten het blikveld. Zo is er door een team van onderzoekers in opdracht van Dave Holloway, de vader van Natalee, veel onderzoek gedaan, waarbij een groot aantal eilandbewoners en direct betrokkenen kort na de verdwijning van Natalee zijn gehoord. Dat heeft mogelijk interessante en aanvullende informatie opgeleverd.

Hoe dan ook, het boek levert m.i. voldoende informatie op voor politie en justitie om nader onderzoek te verrichten. In de loop der jaren is de zaak Natalee Holloway verstoft en ongetwijfeld overheerst bij velen de gedachte dat er nooit licht in de duisternis zal komen. Gelukkig blaast het boek van Van de Pol en Verweij nieuw leven in een zaak die als een nachtkaars uitging.

Copyright@Wedzinga2013