De vermoorde onschuld van Joran van der Sloot
Het gevaar van pokeren
14 september 2010Secret garden
26 september 2010
De mysterieuze verdwijning
van Natalee Holloway (3)
Een schreeuw in het donker
Beelden zeggen soms meer dan woorden. De navolgende collage van foto’s kan worden begrepen als een manier om het verhaal dat daarna volgt bevattelijker en levendiger te maken. De volgorde van de foto’s is veelzeggend. Sommige foto’s zullen tot nadenken stemmen en in ieder geval op het eerste gezicht niet onmiddellijk duidelijk zijn. Probeer ze te duiden. Dat kan onder meer door kennis te nemen van de inhoud van het deel van het strafdossier dat op internet is terug te vinden en dat ik met behulp van deze link toegankelijk maak. Dat strafdossier is slechts een klein deel van het zaakdossier over de zaak Holloway. Lees het via eerdergenoemde link beschikbare dossier zorgvuldig en neem minst genomen kennis van de verklaringen van enkele van de hoofdrolspelers in dit drama. Voorzover ik heb kunnen verifiëren zijn de in het dossier opgenomen stukken authentiek. Bij het kennis nemen en beoordelen van de verklaringen dient de stand van het onderzoek in aanmerking te worden genomen en tevens rekening te worden gehouden met een aantal belangrijke factoren:
- wat is de volgorde van de verhoren (let ook op de dag en vooral het tijdstip?
- wie neemt de verhoren af
- welke vragen zijn kennelijk gesteld
- welke vragen zijn vermoedelijk niet gesteld
- welk belang heeft de getuige of verdachte op dat moment
- spoor de tegenstrijdigheden en ongerijmdheden in de verklaringen op en tracht deze te verklaren
- beoordeel de betrouwbaarheid en geloofwaardigheid van de verklaringen
- welke strategie volgt het opsporingsteam?
- let vooral op de harde feiten (forensisch onderzoek, telefoongesprekken, chatsessies etc.).
Construeer een tijdlijn en werk systematisch en schematisch. Denk daar van te voren over na.
In deze zaak geldt meer in het bijzonder: “If you follow the lies, you will find the truth”. Zoals ik al meerdere malen heb uitgelegd, is mijn onderzoek niet zozeer gericht op het “oplossen” van de zaak, als wel op het verklaren waarom de zaak niet is “opgelost”. Dat is ook de reden waarom ik in de collage van foto’s een prominente plaats heb ingeruimd voor politici en leden van de Rechterlijke Macht. Sporen van corruptie en belangenverstrengeling zijn in deze zaak in overdaad aanwezig en het behoeft geen nadere uitleg dat daardoor de opsporing is bemoeilijkt, zo niet gemanipuleerd.
De eerste tien dagen van dit onderzoek zijn daarbij uitermate belangrijk. Hoewel Joran, Deepak en Satish als laatsten met Natalee Holloway werden gezien, zijn niet zij, maar twee evident onschuldige bewakers gearresteerd. In die tien dagen hebben de drie vrienden alle tijd gehad om (eventuele) sporen te wissen en zelf een verdedigingstrategie te construeren. Daarbij zijn zij geholpen door Paul van der Sloot, de vader van Joran. Aangenomen mag worden dat zij wisten dat in die periode telefoons werden getapt en dat zij van die kennis gebruik hebben gemaakt. Veel waardevolle informatie is niet terug te vinden in het dossier, maar kan met enige moeite, kennis van zaken en mensenkennis op internet worden terug gevonden. Dat vergt tijd. Die tijd is nodig om mijn reconstructie te kunnen begrijpen. Die is noodgedwongen gecomprimeerd en moet met aandacht worden gelezen. Voorkennis is absoluut vereist. Ik heb een paar honderd pagina’s tekst en ik denk en hoop de reconstructie in een tiental pagina’s te kunnen vatten. Het zal dan ook in verschillende delen worden gepresenteerd. Maar de delen sluiten inhoudelijk en que woordgebruik op elkaar aan.
Mijn bijzondere dank gaat uit naar Tom Welles. Zonder voorbehoud durf ik te beweren dat niemand anders over zoveel feitenkennis van de zaak beschikt als hij. Welles is een specialist op het gebied van verdwijningszaken en onderzoekt al vijf jaar (sic!) intensief en nauwgezet de verdwijning van Holloway. Hij heeft met nagenoeg iedere betrokkene in de zaak een of meerdere keren gesproken en beschikt over een unieke verzameling foto’s. video’s en tapgesprekken. Cruciaal was en is dat zijn onderzoek objectief en onpartijdig is geweest. Hij heeft naar de waarheid gezocht. Ik heb in onze soms nachtenlange discussies bewondering gekregen voor zijn integriteit en zijn ontvankelijkheid voor tegenargumenten. Daaraan doet niet af dat wij niet zelden van mening verschilden. Voor de uiteindelijke inhoud ben ik dan ook verantwoordelijk.
De Politiek
Remkes Hirsch Ballin Demmink
Karin Janssen P-G Croes-Gonzales
De hoofdpersonen
Deepak Satish Guido Wever
Mike Posner Mr. Pink
Belangrijke lokaties
Vrienden en “pimps”
Hé wie zien we daar (fotoshop?)
Slechts enkele aanwijzingen
Kan niet waar zijn!
Kan niet echt zijn! Waarom?
Weer mis!
Not murdered?
” Pitbull”
Als twee druppels water?!
In de nacht dat Natalee verdween is er veel gebeurd. Zij kwam zwaar onder invloed uit de bar Carlos & Charlies en heeft daar mogelijk een date drug toegediend gekregen. Achter de bar staat een speciale fles, die daarvoor is bedoeld: “For woman”only”. Bartender Clive is na de verdwijning ontslagen. Hij stond achter de bar. Joran was er kind aan huis. Hij had een VIP-kaart. Joran, Natalee en de broers Kalpoe zijn die nacht vermoedelijk niet naar het California Lighthouse gereden. Als Joran en Natalee al op het strand zijn geweest, moet dat kort zijn geweest. Een aantal vrienden van Joran is die nacht actief geweest. Vrienden die vermoedelijk behoorden tot de groep die zichzelf “the pimps” noemden. Het Marriott Hotel is een belangrijke lokatie. Niet alleen de nacht van 30 op 31 mei 2005 was turbulent, maar ook de avond en nacht er na. De beschikbare verklaringen in het dossier zijn belangrijk. Ze ogen verwarrend, maar die verwarring is bewust geschapen. De cruciale vraag is door wie?
Van de getuigen zijn de tuinman en de man die beweert Joran en zijn vader omstreeks 04.00 uur te hebben gezien, belangrijk. Besef dat de tuinman werkt voor een familielid van Jossy Mansur. Paul van der Sloot heeft altijd beweerd dat hij de hele nacht heeft geslapen. Maar er zou twee keer door hem zijn gepind. De volgende dag bezoekt hij de bank om geld te storten dat Joran de vorige avond had gewonnen. Maar Joran nam deel aan een “free poker tournament” en verloor daarna een paar honderd dollar met B-J. De vrouw van de bank is overleden. “Pitbull” die als een soort uitsmijter werkte in de bar “Choose a name” is in mootjes gehakt en verbrand. Hij heeft ook bij Carlos & Charlies gewerkt. Guido Wever nam al snel na de verdwijning van Natalee het vliegtuig naar Nederland. Hij brak zijn opleiding af. Zijn vader, een politicus en voormalig minister, zal er niet blij mee zijn geweest. Een paar andere mensen die in deze zaak worden genoemd, zijn vermoord. Een enkeling pleegde zelfmoord. Opgehangen met één hand in de zak. Natalee wilde volgens verschillende verklaringen graag een rondrit hebben nadat ze bij Deepak, Satish en Joran in de auto was gestapt. Die wens is in vervulling gegaan. Zelfs in de dagen na haar verdwijning. In de vroege ochtend van maandag 30 mei 2005 stapte Joran op een ongebruikelijke plaats op de bus. Een turbulente nacht was voorbij. E zouden nog vele volgen!
Inmiddels zijn we vele jaren verder. Na omzwervingen in Nederland en in Thailand, waar de zaak van Joran op het punt stond failliet te gaan, is hij via Aruba in Peru beland. Zijn reisdoel lag ergens anders. Uitgerekend in de nacht van 29 op 30 mei 2010 sloeg het noodlot toe voor Stephanie Flores. Zij werd dood aangetroffen op de hotelkamer van Joran. Toeval? Het onderzoek in Peru is in volle gang. Joran weet niet waar Natalee is en kan dat ook niet als wisselgeld gebruiken, tenzij hem dat later is verteld. Toen hij in verband met de moord op Stephany Flores werd gearresteerd, had hij een boek bij zich. Een biografie van Al Capone. Misschien was het zijn droom om een soort Godfather te worden. Natalee wilde graag doctor worden. Geen van beide dromen zijn in vervulling gegaan.
En geen van beide dromen zullen vermoedelijk in vervulling gaan. Niet die van Joran van der Sloot, die vast zit in de Castro Castro gevangenis in Peru en daar ongetwijfeld nog de nodige jaren moet doorbrengen. Op een eerlijk proces hoeft hij namelijk niet te rekenen, hoewel de FBI een belangrijke rol heeft gespeeld bij zijn “vlucht” uit Aruba en de vermeende moord op Stephany Flores geen uitgemaakte zaak is. Maar zoals de Amerikanen zeggen: het is in de praktijk een “open and shut case”. Virtueel uitgezwaaid op facebook door zijn moeder en enkele vrienden en bekenden was Joran onderweg naar familie in Chili. Een land waar Nederland een uitleveringsverdrag mee heeft. Maar zijn pokerverslaving werd hem noodlottig. De FBI had daar handig op ingespeeld. Joran heeft zijn eindbestemming niet gehaald. Hij strandde in Peru, een land waarmee Nederland geen uitleveringsverdrag heeft gesloten.
Nadat Joran is veroordeeld zijn de kaarten al geschud. Op hoog niveau is er een deal gemaakt tussen Peru en de Verenigde Staten, waarin is vastgelegd dat Joran zal worden uitgeleverd om een strafvervolging wegens in ieder geval “extorsion” te ondergaan..Op clementie hoeft hij niet te rekenen. Een bekentenis heeft hij al afgelegd en er is steunbewijs in overvloed. Dat de extorsion mogelijk is uitgelokt, is voor een veroordeling in de Vernigde Staten geen beletsel. Entrapment is part of the game. In Nederland zou dat tot een veroordeling in de weg kunnen staan. Maar de Verenigde Staten heeft jurisdictie in deze zaak en zal zich niet de kaas van het brood laten eten.
Ook de droom van Natalee Holloway om doctor te worden is in rook opgegaan. Natalee is met een zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dood. Er is, zoals we nog zullen zien, met haar lichaam gesold dat het een “lieve lust” was. Haar oorbellen zijn in bewaring gegeven. Kledingstukken zijn verbrand. Haar bloed veranderde in roest. Nauwelijks te geloven voor iemand die zoals Deepak zijn auto zo goed onderhield. Maar wie familie heeft die in de autobranche zit, mag zich de handen dichtknijpen. Het DNA-onderzoek van het NFI liep dan ook uit op een fiasco. De riem die werd gevonden zou te “oud” voor Joran zijn. Het met bloed doordrenkte matras dat werd gevonden bleek na drie uur onderzoek geen menselijk DNA te bevatten. Wel verricht DNA-onderzoek bleek onrechtmatig te zijn. Het materiaal was vernietigd, tot verdriet van het OM en van de verdediging. Want de uitkomsten waren positief voor de verdachten. De rechter kon dat eensluidend waardeoordeel niet toetsen en OM noch verdediging entameerden een nader onderzoek. De door het OM op 15 juni 2005 bevolen huiszoeking bij de woning van Paul en Anita van der Sloot werd geminimaliseerd door rechter Wit, die samen met Ben King (vroeger: Vocking), het toenmalige hoofd afdeling Ondersteuning Procureur-Generaal, “toevallig” op de drempel van de ouderlijke woning stond. Er mocht alleen in het appartement van Joran en in de auto’s worden gezocht. De ouderlijke woning en de tuin waren verboden terrein vanwege de privay van de ouders. Rechter Wit had zich op dat moment helemaal niet met de huiszoeking mogen bemoeien en de reden die hij aanvoert om de huiszoeking te beperken is juridisch niet valide. Kennelijk gaat die privacy volgens rechter Wit boven het belang van objectieve waarheidsvinding. Want er was alle reden om ook de tuin en de ouderlijke woning te inspecteren. Dat Paul van der Sloot op dat moment geen verdachte was, is juridisch irrelevant. Het OM had volgens de wet kunnen doorzetten, maar zag daarvan af. Ook veelzeggend. Op 28 april 2007 werd door de KLPD wel huiszoeking verricht in de de woning en de tuin van Paul en Anita van der Sloot. En niet zo zuinig ook. Resultaat bleef uit.
Nadat Joran, Deepak en Satish op 31 mei 2005 getuigenverklaringen hadden afgelegd, waren politie en justitie er wel als de kippen bij om twee onschuldige bewakers te arresteren. Er werd direct huiszoeking bij de twee mannen verricht. Een schandalige justitiële ingreep, omdat de belangrijkste reden van verdenking weas gelegen in de verklaringen van Joran, Deepak en Satish dat zij Natalee Holloway op de terugweg bij het HI hadden afgezet, waarna de bewaking zich over haar ontfermde. Die verklaringen waren echter tegenstrijdig en leugenachtig. Leugenachtig omdat op de videobeelden niet te zien was dat Natalee Holloway op 30 mei 2005 omstreeks 02.00 uur bij het hotel werd afgezet en de lobby getrad. Wederrechtelijke vrijheidsberoving pur sang. Maar kennelijk heiligt het doel de middelen. Want het OM liet later weten dat de arrestatie van de twee bewakers tot doel had Joran, Deepak en Satish te misleiden. Opnieuw een dwaalspoor dus. De drie zouden zich immers veilig wanen en konden in de tussentijd worden geobserveerd en afgeluisterd. Deze bijzondere opsporingsmethoden zijn echter in beginsel gereserveerd voor verdachten en niet voor getuigen. Dat maakt de daardoor verkregen informatie onrechtmatig en de op 31 mei afgelegde getuigenverklaringen mogelijk van onwaarde. Joran, Deepak en Satish zijn waarschijnlijk onder valse voorwendselen gehoord. Ze hadden als verdachten moeten worden verhoord. Op het recht om te zwijgen werden zij niet gewezen.
Een strategische meesterzet van het OM is het zeker niet geweest en het geeft voedsel aan de gedachte dat er sprake is geweest van “foul play”. Met Paul van der Sloot als pater familias kon een ieder voorspellen dat de drie vrienden zich zouden prepareerden op het ergste en er rekening mee zouden houden dat zij werden afgeluisterd en geobserveerd. Zij waren immers volgens de toen beschikbare informatie de laatsten die Natalee Holloway hadden gezien. Het kwam dan ook goed van pas dat Paul contacten had in kringen van politie en justitie. Zo was hij met Jan van der Straaten, de toenmalige leider van het opsporingsonderzoek, bevriend. En Ben King, een topambtenaar van justitie, was kind aan huis. Er was al met al voldoende reden om deze zet achterwege te laten. Maar mogelijk hebben politie en justitie een verkeerde taxatie gemaakt.
De drie getuigen annex verdachten konden daar vervolgens handig op inspelen en dat deden zij ook. Zij kregen de tijd om zich van het lichaam van Natalee te ontdoen en een alternatief scenario te construeren. Joran, Deepak, Satish alsmede Paul van der Sloot en enkele nauw bij de verdwijning van Natalee betrokken vrienden hebben daarvan dan ook dankbaar gebruik gemaakt. In talrijke telefoongesprekken en chatsessies werd getracht politie en justitie op het verkeerde been te zetten. Erg succesvol waren zij niet, omdat zij de handen vol hadden aan het verzinnen van een coherent verhaal waar de politie geen vat op kon krijgen. Een groot probleem daarbij was dat de vader van Joran van meet af aan wist dat het door zijn zoon opgediste verhaal dat hij hem om 23.00 uur bij MacDonalds in Oranjestad zou hebben opgehaald op de tocht stond. Joran zat namelijk om 22.33 uur thuis achter de computer en wie claimt de plaats van zijn vader bij het pokertoernooi te hebben ingenomen en “daarna” Black Jack te hebben gespeeld, kan niet om 20.15 uur achter de Black Jack-tafel naast Ruth McVay en Natalee Holloway hebben gezeten. De verklaring van Andre Santos, een vriend van Joran die ook bij het pokertoernooi aanwezig is geweest, spreekt boekdelen, al had Andre het beslist niet zo bedoeld. Beslist niet!
Maar Joran had er veel belang bij zich in stilzwijgen te hullen over zijn handel en wandel in de tijd tussen pakweg 22.30 uur en middernacht en dat moet Paul hebben geweten. Ook Deepak was daar –uiteraard- van op de hoogte. Meer dan Satish, die door beiden als een zwakke schakel werd gezien. De verklaringen lopen daarom uiteen, waarbij opvalt dat Satish anders dan Joran en Deepak de tijd waarop Joran naar Deepak heeft gebeld om hem te vragen naar Carlos en Charlies te gaan en het moment waarop zij de bar binnen gingen eeerder in de tijd plaatst. Satish zijn verklaring sluit aan bij de verklaringen van enkele medescholieren van Natalee. Ruth McVay en Katherine Madison Whatley verlieten Carlos en Charlies ongeveer een uur voor sluitingstijd en beiden verklaarden Joran in de bar te hebben gezien. Zij hebben er geen belang bij hierover te liegen. Paul moest tegenover de politie wel volhouden dat hij zijn zoon om 23.00 uur voor de deur van MacDonalds had opgehaald. Want wanneer hij zou hebben verklaard dat hij Joran (“en Natalee”) in het holst van de nacht bij MacDonalds had opgepikt, zou hij zijn zoon en zichzelf in de problemen hebben gebracht. Dat bleek ook, want (mede) om die reden werd zijn eis tot schadevergoeding in hoger beroep afgewezen. Niet Joran, maar Paul zelf had zich namelijk vergaloppeerd door in het bijzijn van de familie Holloway/Twitty, tegenover twee politieagenten te memoreren dat hij Joran niet om 23.00 uur, maar om 04.00 uur bij MacDonalds had opgehaald. Rest de vraag hoe politie en justitie die verklaring, waarvan zij dus op de hoogte waren, waardeerden. Uit de mij beschikbare informatie blijkt niet dat er op is doorgerechercheerd.
De reddingsoperatie van Joran, Deepak en Satish (en enkele nader te noemen anderen) concentreerde zich op twee punten. Zo moest de vluchtig geïmproviseerde leugen dat Joran, Deepak en Satish het meisje bij het HI hadden afgezet worden “rechtgezet”. Naar eigen zeggen geloofde de vader van Joran aanvankelijk dat verhaal, maar ik waag dat te betwijfelen. Alleen al de tegenstrijdigheden over de plaats waar de auto van Deepak voor het hotel stond geparkeerd, spatten van het papier. En als het Paul niet direct duidelijk is geweest dat de jongens hadden gelogen, kwam hij daar na enkele dagen achter. Een tweede dilemma was dat de verklaring van Joran dat Natalee en hij bij de Fisherman’s Huts even in zee waren geweest niet correspondeerde met de getuigenverklaringen van Deepak en Satish, die dat pertinent ontkenden. Dat het aanvullende proces-verbaal later is opgemaakt om de aandacht te focussen op de Fishermans Huts lijkt mij stug. Want dan is het niet te verklaren waarom Joran in een latere verklaring gas terug neemt. We zullen zien hoe deze ongerijmdheden werden hersteld en op welke wijze de drie jongens en hun handlangers er in slaagden een veroordeling te ontlopen. Daarbij maakte Joran aanvankelijk handig gebruik van het feit dat zijn potentieel belastende verklaring over de kortstondige wandeling met Natalee naar de Fisherman’s Huts en de zee afzonderlijk was geverbaliseerd en slechts door één van de verbalsanten was ondertekend, terwijl de ontkenning van Deepak en Satish, die later in de middag werden gehoord, wel in het proces-verbaal is opgenomen. Daardoor kon Joran later met recht ontkennen dat hij een dergelijke verklaring had afgelegd. Uiteindelijk lijkt echter hij eieren voor zijn geld te hebben gekozen en erkende hij samen met Natalee door Deepak en Satish in de buurt van de Fisherman’s Huts en het Marriott Hotel te zijn afgezet.
Deepak was zo trots als een pauw op zijn opgepimpte Honda Civic. Hij had de auto naar eigen zeggen omstreeks 2003 gekocht. De auto dateert van 1998. Na aankoop werd de grijze auto opgeleukt met een nieuwe geluidsinstallatie en een DVD recorder en speler. Alleen Satish en hij mochten achter het stuur plaatsnemen en de auto werd elke week op vrijdag of zaterdag door Satish gewassen en om de 14 dagen door de wasstraat gehaald. Want hij moest er altijd, maar vooral in het weekend spic en span uitzien. Het moet dan ook een bittere pil voor Deepak zijn geweest dat de politie op 9 juni repen leer uit de achterbank sneed en de kofferbak “renoveerde”. Op zoek naar bloedsporen. Maar het onderzoek dat door het NFI in Nederland werd verricht, wees uit dat er geen bloed, maar chocolade en roest in het opgestuurde materiaal zat. Niet te verteren en nauwelijks te bevatten voor Deepak. Hoewel?
En dat terwijl Joran nog zo stellig tegen de politie had verklaard dat er bloed in de auto zat. Ook de FBI was er van overtuigd en wel in die mate dat al kort na de vermissing van Natalee aan haar moeder werd verteld dat het, gelet op de hoeveelheid aangetroffen bloed, vrijwel uitgesloten was dat Natalee in leven was. De schoonmaakoperatie die onder het wakend oog van een buurman op 30 mei 2005 omstreeks 03.00 uur zou zijn verricht, had die sporen natuurlijk nooit en te nimmer kunnen uitwissen. Een beetje luminol doet wonderen. De opgepimpte auto veranderde in tien dagen in een met chololade besmeurde roestbak. Deepak en Satish hebben zich bij mijn weten nooit over deze nachtelijke exercitie uitgelaten.
Daarentegen verklaarden beiden wel over de mierenplaag. Uitgerekend op zondag 29 mei werd de auto van Deepak in bezit genomen door een horde bijtende mieren. De arme Deepak zou iets na 22.00 uur op zijn werk zijn opgehaald door Satish en kreeg het onderweg naar huis zwaar te verduren. De mieren sloegen onverbiddellijk toe en thuis werd de auto door de broers grondig gestofzogen. Of waren het toch geen mieren, maar was het zand dat Joran in de auto had achtergelaten? Joran die met zijn korte broek op het strand en in de zee was geweest en daarna plompverloren in de auto plaatsnam. De broers geven eerst Joran de schuld. In hun eerste verklaringen wordt met geen woord gesproken over de mierenplaag, laat staan over bijtende mieren, en moet de auto in de loop van de avond van 29 mei worden schoongemaakt om de zandsporen te verwijderen. Later duiken opeens als bij toverslag de mieren op. In tien dagen kan er veel veranderen.
Maar Joran had op die zondagavond toch een lange spijkerbroek aan en ontmoette de Surinaamse broers pas nadat de auto was schoongemaakt? Hij had zich nota bene speciaal omgekleed voordat het drietal richting Carlos en Charlies reed. Zouden Joran en Natalee dan toch bij de Fishermans Huts uit de auto zijn gestapt en richting zee zijn gelopen, waarna Joran terugkeerde? Zou ook Natalee met Joran zijn teruggekomen? In dat geval zou er ook door haar zand in de auto kunnen zijn achtergelaten. Of zou het zand misschien op een ander tijdstip op de vloer van de auto zijn terecht gekomen? Een vroegere vriendin van Joran beweert hem op 29 mei omstreeks 23.00 uur bij Deepak in het internetcafé te hebben gezien. Vanzelfsprekend was Satish er ook bij. Dat kan een verklaring zijn voor de opmerkelijke tijdsverschillen tussen enerzijds de verklaringen van Joran en Deepak en anderzijds de verklaring van Satish en het opent een nieuw perspectief op de voorgeschiedenis. Een heel nieuw perspectief! De vraag blijft waar dat zand toch vandaag kwam. Als het al zand was.
Toen Joran en Natalee na het verlaten van Carlos en Charlies in de auto stapten, zal hij schoon zijn geweest. Het is dan iets na 01.00 uur. Anders dan Joran en Deepak verklaren zijn zij dan al ongeveer een uur in de bar. Zoals zo vaak lopen de verklaringen van getuigen over de gebeurtenissen in de bar uiteen. En op internet doen de wildste geruchten de ronde. Wat vast staat is dat Joran en Satish de bar moeten hebben verlaten. Deepak is hierover aanvankelijk heel stellig, maar bindt later in. Waar hij eerst onomwonden verklaart “zeker”te weten dat Joran en Satish niet in de bar zijn, heet het later dat hij niet uitvoerig, maar slechts “eventjes” had gezocht naar zijn broer en vriend en dat hij “geen geduld” had om grondig te zoeken. Uit verschillende verklaringen kan voorts worden afgeleid dat Joran en Natalee met elkaar hebben gedanst. Beweerd wordt dat Natalee enigszins verdwaasd buiten de bar had gestaan en om zich heen had gekeken, dat zij ondersteund door Deepak naar buiten kwam en zelfs dat zij en Deepak de bar uit waren gelopen en ergens anders naar toe waren gegaan. Voor dit alles is geen grond te vinden in het dossier, voorzover ik dat heb kunnen inzien. Het meest aannemelijk is dat Natalee minst genomen aangeschoten is geweest en er is goede reden aan te nemen dat zij vlak voor het verlaten van de bar gedrogeerd werd. Deepak wacht buiten in de auto en Joran, Satish en Natalee wandelen in zijn richting.
Als Natalee een paar passen buiten de deur van de bar heeft gezet, spreekt zij nog met een vriendin. Joran loopt op dat moment naast Natalee. Een groep Ameriaaknse scholieren loopt luttele meters verderop. In een oogwenk moet de aangeschoten en vermoedelijk gedrogeerde Natalee met Joran in de auto zijn gestapt. De poging van een medescholier om Natalee te waarschuwen en uit de auto te krijgen mislukt. De auto rijdt richting Choose a Name, waar Deepak kort naar binnen gaat om te constateren dat Pirbull niet aanwezig is. Deepak wist kennelijk niet dat de stevig uit de kluiten gewassen uitsmijter die dag jarig was en thuis bij zijn vriendin zat. Uit de verklaringen kan worden afgeleid dat Joran en Natalee omstreeks 01.50 uur bij het Marriott Hotel zijn afgezet. In de tussentijd zou koers zijn gezet naar het California Lighthouse. Natalee wilde haaien zien in “Noord”, maar daar wilde Deepak zijn auto niet aan wagen. Zijn auto is voor dat terrein niet geschikt. Op de terugweg werden Joran en Natalee afgezet in een zijstraat bij het hotel. Althans dat willen Joran, Deepak en Satish de verbalisanten doen geloven. Joran en Natalee vrijen wat op het strand en nadat Joran heeft getracht Natalee naar haar hotel terug te brengen, laat hij haar slapend achter. Steve Croes weet wel beter. Freddy Zedan eveneens.
Joran en Natalee zijn met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet op het strand geweest. Er waren op dat moment veel mensen op of nabij het strand en in de buurt van de Fishermans Huts aanwezig en niemand van hen heeft een vrijend paartje gezien. Ze moeten wel in de buurt zijn geweest. Omstreeks 02.26 uur belt Joran naar Deepak, die op dat moment achter de computer chat met zijn Amerikaanse vriend Croes. Hoewel Deepak geen beltegoed heeft, zal Joran Deepak niet op het vaste nummer hebben gebeld. Het gesprek duurt ongeveer 8 minuten en Joran bevindt zich op dat moment 800 meter landinwaarts. Joran zou zich op dat moment letterlijk uit de voeten hebben gemaakt. Hij zegt zijn schoenen te hebben verloren en onderweg naar huis te zijn. Als hij al een schoen heeft “verloren” is dat er één geweest en van een veel kleiner formaat dan hij tegenover de politie verklaart. Wanneer Joran door de Nederlandse politie wordt verhoord, valt hij door de mand. Joran doet er dat moment het zwijgen toe. Verstandig.
Om 02.00 uur wordt ingelogd op de computer van Deepak. Satish moet daarvan weinig of niets hebben meegekregen, want die zou linea recta het bed zijn ingedoken. De pimps die alles voor elkaar over zeggen te hebben, hebben aan loyaliteit op dat moment geen boodschap. Het is dan al alles of niets. Joran strompelt naar eigen zeggen verder naar huis. Geen lift van Deepak of Satish. Om 02.46 uur wel een sms-je dat via de computer van Deepak naar de mobiele telefoon van Joran wordt gestuurd. De boodschap is kort en krachtig: “Wait till you get home, miscall me”. In de ouderlijke woning van Joran zit diens jongere broer vermoedelijk achter de pc. Om 03.05 stuurt Joran een sms-bericht naar Deepak: “I am home”. Een tweede bericht volgt 8 minuten later: “Hey thanks, swa, sleep tight. I am home. Are you on line?”. Daarvoor is vanaf de computer nog een site over vliegtuigen bezocht. Geen alledaagse site. De jongere broer van Joran lijkt niet de meest aangewezen persoon om in het holst van de nacht een dergelijke site te bezoeken. Eerder Steve Croes, die het virtuele vliegen als hobby heeft en met enige regelmaat op de site is te vinden.
Joran zit op dat moment nog niet achter het toetsenbord, maar vanaf 03.25 wordt er via msn druk heen en weer bericht. Deepak die afgaande op zijn verklaring ongeveer 20 minuten op het toilet moet hebben gezeten, laat in een minuut maar liefst 4 berichten achter. Om 03.33 en 03.35 volgen twee nietszeggende berichtjes van Joran, die als antwoord op de hartverwarmende berichten van de overzijde kunnen worden gelezen. Vanaf 03.35 tot 04.30 worden diverse sites bekeken en twee pornofilms gedownload. Wanneer Joran vanaf in ieder geval 03.35 uur achter de computer heeft gezeten, is dat niet goed te rijmen met de verklaring dat zijn vader hem en Natalee om 04.00 uur bij MacDonalds heeft opgehaald en dat hij blijkens de verklaring van een getuige, die bij het Montserat Pond woont, iets na 04.00 uur amechtig hijgend op één schoen voorbij kwam lopen, om kort daarop samen met zijn vader in de rode jeep de weg te verkennen..Letterlijk en figuurlijk.
Ook overigens kunnen er veel, te veel, vraagtekens worden geplatst bij het verhaal dat Joran opdist. Dat verhaal krijgt naarmate de tijd verstrijkt steeds vastere contouren. Joran beweert dat Natalee en hij met Deepak en Satish om ongeveer 01.40 uur bij zijn woning zijn geweest en dat ze daarna door de broers Kalpoe zijn afgezet bij het Marriott Hotel. Deepak en Satish ontkennen bij de woning van Joran te zijn geweest. De drie jongens verklaren daarentegen eensluidend dat ze naar het California Lighthouse zijn gereden om daarna rechtsomkeert te maken en Joran en Natalee bij het Marriott Hotel te hebben achtergelaten.
Lang zijn Joran en Natalee hoe dan ook niet alleen geweest. De tuinman van Eddy Mansur, die niet ver van het Holliday Inn en het Marriott Hotel woont, zegt omstreeks 02.30 uur drie jongens in de auto van Deepak te hebben gezien. Deze geloofwaardige getuige herkende Deepak en Joran, maar heeft de persoon op de achterbank niet kunnen identificeren. Satish is het niet geweest, want die zit bij de Rechter-Commissaris, waar de tuinman tegen wil en dank wordt gehoord en wordt niet herkend.. Maar degene die buiten de zittingszaal op de afloop zit te wachten, is het wel geweest. Hij had zijn uiterlijk wat veranderd, maar de tuinman kon zich hem nog herinneren. Een blond meisje kan de tuinman zich niet herinneren.
Ook zijn er sterke aanwijzingen dat er die nacht is gepind door de vader van Joran. Maar dat kan toch geen reden zijn om de volgende dag twee keer naar de bank te gaan om het bedrag dat Joran met pokeren zou hebben gewonnen te storten? Joran die van zijn vader niet om geld mag spelen, zou op een free poker toernooi in het Excelsior hotel geld hebben gewonnen en zijn vader gaat de volgende dag twee keer naar de bank om een bedrag van 100 dollar op de rekening van Joran te storten. Vader Paul is kennelijk erg flexibel. De eerste keer is al vroeg in de ochtend, maar dan is het volgens Paul te druk. De tweede keer gaat hij naar een andere bank toe en ontmoet daar Ruth Dijkhoff. Ruth overleed voordat de vader van Joran werd gearresteerd.
En dan is er nog het alarmerende verhaal dat rond 03.00 uur bij het Marriott Hotel door een paar mensen een schreeuw is gehoord, waarna een vrouw in een witte pick-up werd gesleept. De vrouw zou hebben getracht richting het Holiday Inn-hotel te vluchten. Deepak zou zich in gezelschap van iemand anders ook bij het Marriott Hotel hebben opgehouden. Was het dezelfde persoon met wie hij zijn auto schoonmaakte? En wat veel weg heeft van een stoffelijk overschot wordt in de buurt van het Holliday Inn in een vuilniszak gepropt. Het kan niet allemaal waar zijn of toch?
Wordt vervolgd …………
