Robert M., het Hofnarretje en de verborgen wereld onder de toga’s

Zojuist viel mijn oog op een bericht op nu.nl. Het bisdom Den Bosch zou jarenlang dossiers hebben vernietigd waarin informatie stond over seksueel misbruik gepleegd door priesters. Onwillekeurig moest ik denken aan Robert M. de hoofdverdachte in de Amsterdamse zedenzaak, die nu ook zou hebben bekend een kindje op het kinderdagverblijf De Toverlantaarn te hebben misbruikt. En even daarna schoten mij vele vergelijkbare zaken te binnen, o.a. die waarop onderzoeksjournalisten als Peter R. de Vries en Roberto Stegeman de aandacht hebben gevestigd. In een daarvan was een voormalige rechter Stolk de hoofdpersoon. Praise the Lord, dacht ik. Die bisschoppen, priesters of hoe ze ook mogen heten komen toch maar goed weg.

Het is een vorm van maatschappelijk ingebedde criminaliteit welke uitmondt in klassenjustitie die zijn weerga niet kent en die in het door en door hypocriete Nederland een goede voedingsbodem vindt. Geen land, voor zover ik weet, waar politie, justitie en rechters zo goed hebben samengewerkt met de Nazi’s. Terwijl de hele wereld in de jaren 1940-1945 in brand stond, werd in ons oliebollenlandje een religieuze twist uitgevochten of Jezus nu wel of niet wijn dronk bij het laatste avondmaal. Dat zegt veel. Tijdens een bezoek van Koningin Beatrix een aantal jaren geleden aan Israël werden we nog even fijntjes herinnerd aan onze heldenrol tijdens de Tweede Wereldoorlog. Beschamend.

Terwijl Robert M. aan de hoogste boom moet hangen, is er een hele kliek van togadragers die de dans ontspringen. Veel zaken zijn verjaard. Ja, dank je de koekoek! Ze zijn gewoon onder het tapijt geveegd, zoals ik een aantal zaken van rechters, officieren van justitie en politici ken die min of meer zijn witgewassen. Wie herinnert zich nog staatssecretaris Evenhuis. Terwijl de politie het bewijs bijna rond had, werd de zaak op bevel van “Den Haag” plotseling afgeblazen. De voormalige hoogwaardigheidsbekleder werd door de rechtbank Groningen vrijgesproken.

Misbruik van kinderen wordt alom gezien als een van de ergste vormen van perversiteit en criminaliteit. Terecht. Daarom is het onverteerbaar dat dergelijke zaken in een bureaula verdwijnen. Het seksuele misbruik in kloosters, scholen en internaten, waar kinderen in een afhankelijke positie verkeren, zal ongetwijfeld vele malen omvangrijker zijn dan velen nu nog aannemen. Het afschaffen van de verjaringstermijn is dan ook een goede zaak. Maar het is niet meer dan een schamel begin. Toezicht en opsporing laten het al jaren systematisch afweten en ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat daar bepaalde belangen bij spelen.

De hoogste tijd om de rechtshandhaving kwalitatief te verbeteren en te intensiveren. En daarvoor moet grondig verkennend onderzoek worden gedaan door een “echt” onafhankelijke commissie. Niet een commissie als die van Deetman, die door de kerk zelf is benoemd, en die het bestond om de waarschuwing van historicus Eric Theloosen over het seksuele misbruik in Den Bosch in de wind te slaan. Van zulke commissies hebben we er intussen genoeg gehad in ons arrogante polderlandje. Ze worden, op een uitzondering na, altijd geleid door voormalige politici, zijn altijd onafhankelijk en ze hebben altijd goed werk verricht. De resultaten zien we!

Het is tijd om lessen te leren uit het verleden. Weg met die inteeltcultuur van elkaar benoemende bestuurders en politici. Benoem commissies voorgezeten door ervaren en onafhankelijke deskundigen en formuleer een kaderwet waarin de bevoegdheden van dergelijke commissies zijn vastgelegd. Daartoe moet o.a. behoren het recht om getuigen onder ede te horen. Daarna kan degelijk onderzoek worden verricht met als adagium “Gelijke monniken, gelijke kappen”.

Copyright@Wedzinga2010