Tot nu toe heb ik in mijn postings getracht opbouwende kritiek te leveren op het functioneren van de strafrechtspleging. Die kritiek was zakelijk en juridsch-technisch. Dat zal ik blijven doen.
Meer en meer besefte ik dat het niveau van rechtsbescherming, die bij uitstek in het strafrecht centraal zou moeten staan, ver onder de maat is en een zodanig laag peil heeft bereikt dat van een eerlijk proces in beginsel al bijna geen sprake meer kan zijn. Vrijdag a.s. zal ik nieuwe rechterlijke dwalingen publiceren. Naar mijn mening gaat het hierbij in zekere zin om nog schokkender zaken dan die al in de publiciteit stonden en staan. Omdat de rechtsbescherming mij zo ter harte gaat, gaat het hierbij vooral, maar niet uitsluitend om onjuiste veroordelingen. Ook vrijspraken en andere beslissingen zullen de revue passeren.
In de loop van de tijd is mij gebleken dat ik niet langer de kool en de geit kan sparen. Ik heb geprobeerd op min of meer subtiele wijze hints te geven, waarmee de betrokken personen iets zouden doen. Dat “iets” hoeft bepaald niet te bestaan uit het nemen van ontslag. Ik ben niet uit op “koppen”. Maar zich in het openbaar rekenschap geven van zaken die de kern van het rechterlijk functioneren raken, zou toch het minste behoren te zijn. Dat is niet gebeurd en dat had ik ook niet echt verwacht. Daarom zal ik die opening van zaken binnenkort wel geven en daarbij zakelijke kritiek leveren op het functioneren van bepaalde, nader te noemen personen.
Diegenen die dit willen zien als een wraakoefening, moeten dat vooral maar doen. Zelf heb ik voldoende kritisch vermogen om onder ogen te zien dat ook ik blindelings het systeem heb toegepast. Daarvoor geneer ik mij. Maar dat ontneemt mij niet het recht om kritisch te zijn, mits die kritiek zakelijk en goed onderbouwd is. Het gaat om de kracht van het argument.
Wordt vervolgd!!