Mij werd te kennen gegeven dat het verhaal over de verdwijning van Natalee Holloway alleen te volgen was, wanneer bij voortduring de beschikbare stukken van het dossier, die middels een link toegankelijk zijn, naast de in de berichtgeving gepresenteerde informatie kunnen worden gelegd. Ik zal trachten daar wat aan te doen.
Het derde deel nadert zijn slot. Streven is steeds geweest mijn juridische vakmanschap te benutten door de verdwijning op basis van het dossier, voorzover beschikbaar, te reconstrueren. Die invalshoek is bij mijn weten nieuw en leidt tot verbazingwekkende inzichten. Ik heb het verhaal op een hopelijk pakkende en speelse manier geschreven. Maar alle informatie die ik presenteer is relevant. Een op het eerste gezicht wellicht wat overbodige passage over mieren en een korte broek, is onthullend.
Alleen al het filteren van alle informatie was en is een “clusterfuck”. Een goede lezer zal dat beseffen. Veel informatie is op internet terug te vinden, maar ongeordend. Niet vaak genoeg kan worden benadrukt, dat op internet veel desinformatie is te vinden. Menigeen laat zich leiden door sentimenten, die de waarheidsvinding in de weg staan. Personen die Joran een warm hart toedragen, zien alles door die bril. En iemand die Natalee op een voetstuk zet, zal eveneens een perspectivisch versmald blikveld hebben.
Mijn kijk is niet die van een onderzoeksjournalist, maar die van een ambachtelijk geschoold strafrechtjurist.
Ter introductie van het volgende deel weer een video.