De vermoorde onschuld van Joran van der Sloot: De mysterieuze verdwijning van Natalee Holloway (1)

Een enkele opmerking vooraf:

Het is nauwelijks voorstelbaar dat een 18-jarig meisje door toedoen van een paar opgeschoten pubers spoorloos verdwijnt op een eiland als Aruba. En in het “geval” van Natalee Holloway is dat ook niet zo. Er zijn talrijke aanwijzingen, verklaringen en sporen, zoveel, dat het vooral zaak is de relevante informatie te traceren. Want er zijn veel dwaalsporen uitgezet, soms door “aanhangers” van Joran , vaak door sympathisanten van Natalee Holloway en misschien nog wel het meest door de media en goedwillende amateuronderzoekers. Soms met de beste bedoelingen, soms met de intentie de “tegenstander” in een kwaad daglicht te stellen. Ook en met name in deze spraakmakende zaak hebben de mainstreammedia zich weer eens vergaloppeerd en ze zijn dit keer naar de kroon gestoken door de desinformatie die op internet is te vinden.  

Ik heb me in deze zaak verdiept, niet zozeer omdat ik mij het lot van Natalee Holloway aantrok, maar meer omdat ik de overtuiging ben toegedaan dat een weldenkend en rationeel handelend persoon, die een gedegen wetenschappelijke achtergrond heeft en die het benodigde doorzettingsvermogen heeft, in staat moet zijn licht te brengen in het mysterie van de verdwijning. De vele “misdaadjournalisten”, programmamakers en hoe ze ook mogen heten, beschikken over informatiebronnen en geld en ze kunnen daarmee ver komen. Maar door gebrek aan intelligentie, het onvermogen om een goed onderzoek op touw te zetten en vooral de scoringsdrift en de zucht naar entertainment, slagen zij niet in hun missie.

Het absolute dieptepunt was wel de tv-uitzending van Peter R. de Vries, waarin Joran een “bekentenis” zou hebben afgelegd. Bij gebrek aan kennis stak het OM op Aruba de vlag al uit, maar de uitzending liep uit op een even trieste als sensationele flop. Nog bekroond met een Emmy ook. De zaak werd niet “opgelost”, er werd geen “bekentenis” afgelegd, het zoeklicht werd bijna uitsluitend op Joran van der Sloot gericht en voor de hand liggende vragen, zoals die naar de identiteit van “Daury”, werden niet uitgezocht, terwijl dat eenvoudig had gekund.

Het is mij wel gelukt om het zicht op de “oplossing” aanzienlijk te verbeteren, hoewel ik, zoals ik wel vaker heb benadrukt, het woord “oplossing” te pretentieus vind. Ik denk met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid te weten wat er in die vijf dagen van haar vakantie, maar vooral in de periode daarna is gebeurd. De eerste negen, tien dagen na haar verdwijning zijn belissend geweest. Corruptie, belangenverstrengeling, incompetentie  en misplaatste ego’s hebben de waarheidsvinding getroubleerd.

Een stinkende beerput die wat mij betreft zo snel mogelijk moet worden geleegd. Joran is niet de hoofdpersoon in dit verhaal. Het verhaal dat als een sprookje begint en eindigt in een nachtmerrie. Een nachtmerrie die voor een deel is veroorzaakt door de media. De eigen verantwoordelijkheid van Joran en anderen speelt een belangrijke rol, maar het verhaal dat tot op de dag van vandaag doorloopt is vooral een treffende illustratie van de wijze waarop de media slachtoffers maakt.

Bij wat ik vooralsnog maar de “verdwijning” noem, zijn velen betrokken geweest. Direct en indirect. Maar de opsporing is bewust ontspoord. Er is een “cover up” geweest van ongekende omvang. Ik heb daarover zoveel informatie dat ik het niet in een keer kwijt kan. Gelukkig heb ik het werk er op zitten en zullen de volgende berichten elkaar in snel tempo opvolgen.  

Het eerste deel gaat over de vakantie van Natalee Holloway en haar klasgenoten. In die dagen begint het scenario zich al te ontvouwen. Wie goed leest, leest tussen de regels door. Er staat niet altijd wat er staat.

Deel I: Vakantie op Aruba

Scène uit The Wizard of Oz 

De overgetelijke Judy Garland was een geboren fimster en een geweldige zangeres. Vooral beroemd geworden als Dorothee Gale, het dromerige 12 jarige meisje in de prachtige musical “the wizard of Oz” uit 1939. Het verhaal over een weesmeisje dat op miraculeuze wijze in een wonderlijke wereld belandt, waar zij en enkele gemankeerde vrienden door het volgen van een geel geplaveid pad de hulp van de tovenaar van “Oz” kunnen inroepen in de strijd tegen een kwade heks. Uiteindelijk blijkt dat de wereld waarin zij terecht is gekomen een schijnwereld is en ontwaakt Dorothee uit een droom die haar gevangen heeft gehouden.

Ondanks haar publieke roem en succes, was het persoonlijke leven van Judy Garland tragisch. Zij was onzeker, drugsverslaafd, geplaagd door financiële tegenslagen en werd gemanipuleerd door filmproducers. Ze trouwde vijf keer, maar kon het geluk niet vinden. Haar leven stond in het teken van een voortdurend gevecht tegen de drugs en haar (vermeende) overgewicht. Diverse keren probeerde ze zichzelf van het leven te beroven. Ze stierf aan een overdosis in 1969 op de leeftijd van 47 jaar. Pas na haar dood kreeg ze de officiële erkenning waar ze zo naar verlangde.

The wizard of Oz was de lievelingsfilm van Natalee Holloway. Daar hoeft verder niets achter te worden gezocht. Maar het is niettemin interssant dat het een film is waarin de thematiek “goed en kwaad” centraal staat. Een film waarin een boerenmeisje als het ware vlucht uit het bekrompen Arkansas, waar zij bij haar oom en tante op een boerderij woont, naar een fantasiewereld waar alles mogelijk is.

In zo een wereld moet Natalee Holloway zich welhaast hebben gewaand toen zij op donderdag 26 mei 2005 vergezeld van 125 klasgenoten en 7 chaperonnes voet aan de grond zet op het vliegveld in Aruba. Want Aruba lijkt oppervlakkig gezien in niets op Mountain Brook. Een eilandje waarin corruptie en belangenverstrengeling geen uitzondering zijn, ook niet onder overheidsdienaren en leden van politie, justitie en rechters. Vergeven van zware criminelen, die er van hun oude dag genieten. Het toerisme voor een deel in handen van de maffia. Geen plaats voor undercoveragenten, hooguit voor liaisonofficieren en uitgerangeerde magistraten. De zeden zijn los en de rechtshandhaving is een lachertje. Een beetje Nederland, maar dan minder hypocriet en net een tandje erger. Gangsta’s paradise.

Natalee zal niet de enige zijn geweest die zich heeft verwonderd over de mores van de eilandbevolking. De scholieren zijn afkomstig uit Mountain Brook, een welvarend voorstadje van zo’n 20.000 inwoners in Alabama. Een stadje waar het leven goed is, maar waar het onder de oppervlakte gist en borrelt als in Twin Peaks. De roddels zijn niet van de lucht. Over iedereen valt wel iets te vertellen, of het waar is of niet. Zo ook over Natalee en Jug Twitty en over Ruth McVay en de financiële escapades van haar vader. Mountain Brook wordt vooral bevolkt door conservatieve Republikeinen, die op zondag in de rij staan om naar de kerk te gaan. Na de scheiding van haar ouders in 1993 is Natalee er met haar moeder Beth, neergestreken.

Haar moeder trouwt in 2000 met George “Jug” Twitty, een rijke ondernemer, die er prat op gaat politieke connecties tot in het Witte Huis te hebben. Natalee lijkt er snel haar draai te hebben gevonden. Ze is een goede studente en heeft een reeks vrienden en vriendinnen. Ze wil studeren en doctor worden. Maar thuis lijkt het niet te boteren. Ze zou het met haar moeder niet kunnen vinden en er circuleren, vooral op internet, zelfs geruchten dat ze door haar stiefvader seksueel zou zijn misbruikt en zwanger van hem zou zijn. De ouders maken zich zorgen over Natalee en worden gedurende de vakantie van hun dochter door begeleiders op de hoogte gehouden van haar doen en laten. Daar is ook alle aanleiding toe, zoals zal blijken.

Onder de 125 scholieren bevinden zich Frances Ellen Byrd, Mallie Tucker, Ruth McVay, Katherine “Madison” Whatley, boezemvriendinnen van Natalee, en twee ex-vriendjes van haar, Sean McVae en Jeremy Brown. Samen met Lee Broughton, Ruth McVay en Katherine “Madison” Whatley deelt Natalee kamer #7114 van de Curacao vleugel van het Holiday Inn, een redelijk comfortabel hotel dat aan het Palm Beach is gelegen. Er zijn 4 key cards in omloop, voor elk van de kamergenoten één. Ze zullen tijdens de vakantie vermoedelijk veelvuldig van eigenaar verwisselen. Zo ook in de nacht van haar verdwijning, waarin van de keycard die toebehoort aan Natalee om 01.26, 03.22, 03.36  gebruik is gemaakt. De dagen er voor gaat er zo wild aan toe dat de directie van het hotel laat weten dat de scholieren volgend jaar niet meer hoeven te komen.

 Natalee Holloway en haar kamergenotes (foto vermoedelijk gemaakt op zondag 29 mei, laat in de middag)

De scholieren lijken met volle teugen te genieten van zon, zee en strand. Natalee vormt daarop bepaald geen uitzondering. Het heeft er zelfs veel van weg dat Natalee zich zelf niet was of misschien zichzelf juist wel was. Natalee ontpopt zich tijdens de vakantie als een meisje van 18, die er best van houdt om af en toe eens lekker los te gaan en daarbij de jongens en vooral de alcohol niet uit de weg gaat. Ze schijnt daardoor in ieder geval één keer en vermoedelijk zelfs twee keer niet bij het ontbijt te zijn verschenen en moest op zondag 29 mei letterlijk op de been worden gehouden. Ook veel andere scholieren uit Mountain Brook laten zich gaan. Met de strikte scheiding tussen mannelijke en vrouwelijke scholieren wordt uiteraard de hand gelicht. Misschien verklaart dit de latere uitspraak van haar tante Marcia Twitty: “If it all gets out, we are all going down, including Natalee”. Want in het hypocrriete, puriteinse Mountain Brook wordt dergelijk gedrag ongetwijfeld niet getolereerd. Misschien schuilt er echter meer achter deze cryptische uitspraak.

Nadat ze hun intrek in het hotel hebben genomen, gaat een groot aantal scholieren vrijwel direct de stad in. Oranjestad is gezellig, schilderachtig en biedt een keur van uitgaansmogelijkheden. Een stadje van de grootte van Mountain Brook. Het duurt niet lang voordat Carlos & Charlies, een restaurant en nachtclub in Oranjestad, is gevonden. Ze hebben het er kennelijk goed naar hun zin, want het wordt al gauw een soort stamkroeg, waar men in de loop van de avond bijeen komt, na een dag zon, zee en strand. Ook Natalee en haar kamergenote Lee Broughton zijn er regelmatig te vinden. Ze trekken veel samen op. Opstaan, opfrissen en ontbijten, waarna ze vanaf een uur of 10 naar het strand gaan. Tegen 5 uur ’s middags gaan ze naar het hotel en frissen ze zich op voor het avondeten om 6 uur. Daarna worden de bars bezocht.

Volgens croupier Michael Cornes is Natalee elke avond in het hotelcasino Excelsior te vinden, waar ze zich laaft aan de rum. Veel rum en een klein beetje cola. Dat tikt aardig aan. Ook overdag schuwt Natalee de alcohol bepaald niet. Haar gedrag valt op. Ze draagt uitdagender kleding dan normaal en laat zich in kennelijk beschonken toestand tegenover een taxichauffeur ontvallen dat ze “verliefd” is op een blonde Nederlandse jongen. Dat zou Geoffrey van Cromvoirt kunnen zijn, die die week als een soort strandwacht bij het Holiday Inn patroulleerde, maar volgens onbevestigde geruchten zou ze ook arm in arm zijn gezien met Lorenzo van Rijn, een welgestelde jongen die wordt geassocieerd met drugshandel en die woont in de buurt van het Parkietenbos.  Ook de naam van Guido Wever valt, een leerling-croupier bij het Excelsior-casino, maar hij heeft twee nadelen: hij is niet blond en hij valt niet (zozeer) op vrouwen.

Dat alles belet Natalee niet te flirten met Kevin Broday en Jack Brody, klasgenoten, en ook andere jongens het hoofd op hol te jagen. Dit soort berichten zullen vermoedelijk ook naar Mountain Brook zijn overgewaaid. Natalee zou er zelfs met haar moeder over hebben gebeld. Het gesprek zou vooral over de blonde Nederlander zijn gegaan. Beth en “Jug” zullen zich zorgen hebben gemaakt. Natalee lijkt van God los en een soort statement te willen maken. Jug laat via een kennis bij een klasgenote informeren of Natalee een tatoeage heeft laten zetten. De verstandhouding zal er niet beter op zijn geworden.

Haar moeder zou ze tegenover een klasgenote zelfs “Hitler’s zuster” hebben genoemd en in de nacht van haar verdwijning zou ze diezelfde woorden tegen Joran van der Sloot hebben gezegd. Al met al lijkt het er op alsof bij het doorgaans ook onder klasgenoten als puriteins bekend staand meisje, de remmen los gaan. Dat is uiteraard niet onopgemerkt gebleven, maar in latere verklaringen tegenover de FBI (302 statements) proberen de klasgenoten krampachtig het imago overeind te houden. Soms iets te krampachtig.

Zaterdagmiddag gaat Natalee met een aantal vriendinnen, onder wie Liz, Madison, Larraine Watson, en twee chaperonnes op een cruise. Er wordt gesnorkeld naar een gezonken boot. Natalee voelt zich niet goed en drinkt geen alcohol. Misschien was ze liever meegegaan met de “Tattoo cruise”, waar ze enthousiaste verhalen over hoort, vermoedelijk van Allie Anderson, Lizzy Cezayrili en Stephanie Karagas. Ze toont een opmerkelijke belangstelling voor de cruise, waar onder het genot van hapjes en drankjes DJ Steve “Gregory” Croes doorgaans een leuke “prikkelende” sfeer tot stand weet te brengen. Het is dezelfde Steve die later Joran, Deepak en Satish te hulp schiet door een ontlastende valse verklaring af te leggen, terwijl hij claimt dat hij Joran niet kent en die jaren daarvoor zou hebben aangemonsterd op een cruiseschip waarop in het zicht van de haven van Curacao het Amerikaanse meisje Amy Bradley in een mum van tijd spoorloos verdween. 

Terug bij het hotel rust Natalee uit bij het zwembad. Aan het begin van de avond ziet Brian Riser een jonge, zongebruinde man praten met Frances Ellen Byrd en Lee Broughton. Desgevraagd meent hij Joran te herkennen. Croupier Elzeline Tromp komt Natalee tegen in het hotelcasino, waar ze veel alcohol drinkt en een dronken indruk maakt. En haar collega Sandy Dirks, die die avond eveneens dienst heeft, verklaart dat hij er van overtuigd is dat Natalee een alcoholiste is. Haar klasgenoot Kevin Broday brengt Natalee terug naar haar kamer. Joran, en zijn vrienden Deepak Kalpoe en Satish Kalpoe bezoeken Carlos & Charlies, maar volgens Satish is Natalee niet aanwezig.

Zondag 29 mei is een dag als alle andere, althans zo lijkt het lange tijd. Opstaan, ontbijten en omstreeks  10.00 uur naar het strand en de zee. De hele dag zwemmen en zonnen. afgewisseld door een drankje en een  hapje. Omstreeks 20.30 uur werd er gegeten in het restaurant dat bij het hotel hoorde. Daarna bezoeken Natalee en haar vriendinnen  het hotelcasino, waar zij  de 17-jarige Joran van der Sloot ontmoeten. Joran en zijn vader Paul van der Sloot pokeren, maar de vader van Joran moet volgens eigen zeggen naar huis om zijn jongste zoon op te vangen. De meisjes vertellen Joran  dat ze die avond naar Carlos & Charlies zouden gaan. Joran wordt min of meer verleid om daar ook naar toe te gaan, maar volgens Joran was een zondagavond maar een “doodse” bedoening op Aruba.

Joran en zijn vrienden (“The pimps”)

Toch komt Joran opdagen, al is het pas tegen sluitingstijd en al is het, tegen zijn gewoonte in, twee avonden aaneen dat hij er naar toe gaat. Hij beweert dat hij zich omstreeks 11 uur op de zondagavond bij MacDonalds door zijn vader Paul van der Sloot naar huis heeft laten rijden, maar weet Deepak (bijnaam: Tupac) en Satish over te halen om met hem mee te gaan naar Carlos & Charlies, nadat daarvoor een vriend, Jaime Carrasquilia en de vriendin van Joran, Florencia Metz, hebben geweigerd. Zijn vader weet van niets, zegt Joran. De mooie Honda Civic van Deepak staat tussen 11 uur en 12. voor de deur (de door Joran, Deepak en Satish afgelegde verklaringen lopen op dit punt uiteen) en ongeveer tien tot vijftien minuten later parkeert Deepak zijn auto op de kleine parkeerplaats achter Carlos & Charlies, waar uitsluitend bezoekers met een VIP-kaart, zoals Joran, mogen parkeren.  Joran is daar een vaste gast.  

Het is onwaarschijnlijk dat Joran de Amerikaanse meisjes eerder die week heeft ontmoet. In ieder geval niet bewust. Misschien heeft hij Natalee zondag op het strand gezien. Dat althans verklaart Lee Broughton bij de FBI. Hoe het ook zij, niets wijst er op dat Joran zich aangetrokken voelt tot Natalee, al kan dat een spelletje van zijn kant zijn geweest. Daarentegen zijn er wel aanwijzingen dat hij Ruth McVay ziet zitten. Hij zit naast haar aan de pokertafel en helpt haar wat van haar verloren geld terug te winnen. In zijn eerste verklaringen bij de politie heeft hij duidelijk Ruth voor ogen wanneer hij Natalee beschrijft. Merkwaardig.

De moeder van Joran is lerares en zijn vader rechter in opleiding. Kennelijk waren er redenen om het in de advocatuur voor gezien te houden. Een opvallende carrièreswitch, zeker voor iemand achter in de veertig. De familie Van der Sloot woont riant, erg riant. Niet direct een huis dat je zou verwachten bij een rechter in spé en een lerares. Een fraai, ruim huis, met een mooie tuin en zwembad en een mooi ingericht appartement dat van alle gemakken is voorzien en waarin hun oudste zoon Joran woont. In het woonhuis wonen vader Paul, moeder Anita en hun zonen Valentijn en Sebastiaan en niet te vergeten “Choller”, de hond van Joran.

Het is voor Joran goed toeven op het kleine tropische eiland voor de kust van Venezuela. Zijn ouders laten hem een grote, te grote mate van vrijheid en Joran maakt daar dankbaar gebruik van. Pokeren, uitgaan, tennissen in de Racquetclub, zwemmen, zonnen en achter de meiden aan.  Het gaat hem allemaal goed af, hoewel hij bij het tennissen regelmatig last heeft van zijn voeten. En tussen de bedrijven door nog wat studeren. Aan zijn vriendin Florencia Metz laat hij zich daarbij weinig of niets gelegen zitten. Als het mee zit sex, bijv. in zijn appartement, dat van alle gemakken is voorzien. Zijn ouders lijken de controle kwijt te zijn geraakt. Joran steelt geld van zijn ouders en is (mede) daarvoor in therapie.

Joran is rijk gezegend met vrienden en vriendinnen, al is het maar wat je “rijk” noemt. Het is een niet alledaags gezelschap. Zijn vaste stapmaatjes zijn Freddy Zedan, Jaime Carrasquilia en Koen Gottenbos. De eerste wordt niet toevallig “Locaman Pimp” genoemd en zou bij het maken van pornofilms zijn betrokken, de tweede behoort ook tot de “pimps” en Koen Gottenbos is een jeugdvriend, die anders dan Joran veel van varen houdt. Deepak en Satish Kalpoe komen uit Suriname en wonen nog niet zo lang op Aruba.  Deepak werkt bij een internetcafé en Satish studeert. Andere vrienden van Joran zijn André Santos en de eerder genoemde Guido Wever (zoon van een politicus) en Lorenzo van Rijn. Het is een groepje verwende jongens, die het vooral lijken te moeten hebben van gokken, drank, drugs en seks.

Als Joran bij Carlos & Charlies koud binnen is, hoort hij van een vriendin van Natalee dat Natalee met hem wil dansen. Maar Joran heeft geen zin, ook niet als Natalee, die naar het schijnt erg goed kan dansen, hem zelf vraagt.  Misschien krijgt hij daar later spijt van, want wanneer Natalee aan het dansen is, staat Joran aan de kant naar haar te kijken en nog iets later drinkt hij op uitnodiging van Natalee een Jelly-shot uit haar navel, terwijl zij op de bar ligt. Hij is niet de enige jongen die dat privilege op die avond van Natalee heeft gekregen. Al met al lijken de twee het tegen sluitingstijd goed met elkaar te kunnen vinden.

Uit verschillende verklaringen kan worden afgeleid dat Natalee een oogje op Joran had. Natalee had de hele dag alcohol gedronken, ook tijdens het diner, en dat patroon zette zich ’s avonds door. Woorden zijn gevaarlijk, maar zonder enig voorbehoud kan in ieder geval worden gezegd dat Natalee Holloway “zwaar onder invloed” was. Gerald Dompig, die na het vertrek van Jan van der Straten, een vriend van Paul van der Sloot, als een soort tussenpaus, met de leiding van het opsporingsonderzoek is belast, verklaart dat verschillende getuigen hebben gezegd dat Natalee cocaïne gebruikte.  

Vermoedelijk de laatste foto van Natalee Holloway (uiterst links)

De bar sluit om 01.00 uur en omstreeks die tijd verzamelen de laatbloeiers zich om een taxi naar huis of hotel te nemen. Zo niet Natalee, die ondertussen had aangepapt met Joran en die met Joran, Deepak en Satish een ritje in de auto van Deepak ging maken. Dat idee lijkt in een spontane opwelling te zijn ontstaan en uit de verklaringen onstaat de indruk dat het van Natalee kwam. Sommigen zeggen dat het dan 01.15 uur is, anderen houden het op 01.30 uur. Natalee is in een uitgelaten stemming. Uit haar woorden is af te leiden dat ze weet dat ze niet in een taxi zit en dat ze vrijwillig mee gaat. Een paar klasgenoten proberen haar over te halen om naar het hotel te gaan, maar Natalee is vastberaden. Joran en zijn vrienden weten dat hun ritje met Natalee niet onopgemerkt is gebleven. Anderen ook ……………….

WORDT VERVOLGD

Copyright@Wedzinga2010